Συνέντευξη με τον ηθοποιό Ιωάννη Αθανασόπουλο

Ο Ιωάννης Αθανασόπουλος σπούδασε υποκριτική στην ανωτέρα δραματική σχολή Ίασμος του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Στο θέατρο συμμετείχε στις παραστάσεις: Other Side Ντουκόφσκι Ντέγιαν σκην. Αποστόλου Φένια Slavija Theatre στα πλαίσια του International Theatre Festival Slavija στο Βελιγράδι και στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας και στο TACT Festival στην Τεργέστη. Έχει πολλές θεατρικές συμμετοχές όπως στις παραστάσεις: "Το μικρό κολοκυθάκι " κειμ. - σκην. Πιέτρης Δημήτρης θέατρο Κάτια Δανδουλάκη και "Το Βιβλίο των Θρύλων" κειμ. - σκην. Πιέτρης Δημήτρης θέατρο Κάτια Δανδουλάκη. Αυτή την περίοδο, τον συναντάμε στο θέατρο Αργώ, όπου υποδύεται ένα ρόλο με διπλή ταυτότητα στο κάλεσμα της Λορίν της Παλόμα Πεδρέρο.

Ο Ιωάννης Αθανασόπουλος σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στην Ελένη Αναγνωστοπούλου.


Ε.Α: Βρίσκομαι στο θέατρο Αργώ. Για την ακρίβεια, «τρύπωσα» στη δεύτερη σκηνή του θεάτρου, εκεί όπου παρουσιάζεται: «Το κάλεσμα της Λορίν», μια παράσταση που πάει αρκετά καλά και έχει πάρει παράταση απ’ότι έχω πληροφορηθεί. Ετοιμάζομαι να συναντήσω και να καλησπερίσω τον θεατρικό Πέδρο. Καλησπέρα κύριε Αθανασόπουλε.

Ιωάννης: Καλησπέρα.

Ε.Α: Θα ήθελα να μου πείτε δύο λόγια σχετικά με το ρόλο σας στην παράσταση.

Ιωάννης: Εγώ υποδύομαι τον Πέδρο, στην παράσταση: «Το κάλεσμα της Λορίν». Είναι ένας ουσιαστικά, καταπιεσμένος άνδρας, ένας δημόσιος υπάλληλος, είναι ένας δάσκαλος γύρω στα τριάντα. Αποφασίζει να γιορτάσει μαζί με τη σύζυγο του την επέτειο τους πηγαίνοντας σ’ένα πάρτι στο καρναβάλι. Εκείνος, μεταμφιέζεται σε Λορίν Μπακόλ και καλεί τη γυναίκα του να ντυθεί και αυτή Χάμφρει Μπόγκαρτ. Αυτοί οι δύο ήταν ένα ιστορικό ζευγάρι της δεκαετίας του 1940, υπήρξαν ζευγάρι και στη ζωή εκτός από συμπρωταγωνιστές. Αποφασίζουν να μεταμφιεστούν στο αντίθετο φύλο και να παίξουν ένα ερωτικό παιχνίδι. Αλλά στο δεύτερο μισό του έργου, ο Πέδρο αποφασίζει να εξομολογηθεί κάτι πολύ έντονο και πολύ βαθύ στη σύζυγο του. Ουσιαστικά, έχουμε δύο μέρη: το πρώτο είναι λίγο πιο ανάλαφρο, χαρούμενο και το δεύτερο είναι πιο συναισθηματικό και συγκινητικό.

Ε.Α: Πως νιώσατε όταν κληθήκατε να ενσαρκώσετε αυτό το ρόλο;

Ιωάννης: Χάρηκα πάρα πολύ με την έννοια ότι είναι ένας δύσκολος και πολυδιάστατος ρόλος. Στο πρώτο μέρος, η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι ένας άνδρας υποδύεται τη Λορίν Μπακόλ. Αυτή η ενέργεια δεν πρέπει να βγει καρικατούρα. Από εκεί και πέρα, στο δεύτερο μέρος η ανδρική υπόσταση του Πέδρο έχει να κάνει μ’έναν άνθρωπο πολύ συναισθηματικό, πολύ έντονο οπότε όλο αυτό το πράγμα ήταν πρόκληση. Για μενα, ήταν δελεαστικό και νομίζω το σκέφτηκα πέντε λεπτά για να το κάνω.

Ε.Α: Και η μεταμόρφωση, οφείλω να ομολογήσω πως είναι τρομερά επιτυχημένη. Την παρατηρούσα πολύ και πείστηκα ότι όντως, επρόκειτο για πραγματική γυναίκα.

Ιωάννης: Χαίρομαι για αυτό που λέτε (γέλια). Αρχικά, ήταν πάρα πολύ δύσκολο, Ξεκινάμε με το πρακτικό κομμάτι που είναι το μακιγιάζ για το οποίο δεν ήξερα τα μυστικά για το πώς βάφεται μια γυναίκα. Ευχαριστώ τον Βασίλη Πίκουλα όπου σταθώ και όπου βρεθώ γιατί με βοήθησε πάρα πολύ και είμαι πάρα πολύ περήφανος γιατί από μια ώρα, καταφέρνω αυτό το μακιγιάζ και το κάνω σε μισή ώρα. Από την άλλη δεν το’χω ξανακάνει ποτέ, είναι ωραίο που ακούω τα σχόλια των θεατών και το δικό σας που σας πείθω ότι υπάρχει μια γυναικεία ύπαρξη στη σκηνή.

Ε.Α: Γυναικεία ύπαρξη που τα έχει όλα. Είναι εκρηκτική….

Ιωάννης: Βέβαια γιατί ουσιαστικά θέλαμε να πάρουμε πολλά στοιχεία από τη Λορίν Μπακόλ. Η Λορίν ήταν μια πολύ ελκυστική- ερωτική γυναίκα καθώς και σεξουαλική αλλά όχι με την πρόστυχη έννοια.

Ε.Α: Ήταν σαφώς εκλεπτυσμένη.

Ιωάννης: Ακόμα και το βλέμμα μου, τα χέρια μου θέλαμε να είναι πολύ κοντά στα δεδομένα της Λορίν Μπακόλ.

Ε.Α: Το κείμενο περιγράφει την ομοφυλοφιλία του άνδρα, η οποία είναι κρυμμένη και μας δείχνει ότι ο ίδιος ο Πέδρο είναι καταπιεσμένος. Αυτή η αλλαγή ρόλων, το ότι ο άνδρας γίνεται γυναίκα και η γυναίκα άνδρας με πρόσχημα το καρναβάλι, είναι η αφορμή για να δει τον εαυτό του κατάματα; Να δει αυτό που στην ουσία είναι;

Ιωάννης: Αυτό είναι κάτι που μας προβλημάτισε πάρα πολύ στις πρόβες με την έννοια αν αυτός ο ήρωας τελικά το ήξερε, απλά το έκρυβε μέσα του και αποφάσισε να το εκδηλώσει ή αν είχε κάποια βιώματα αλλά δεν το είχε σκεφτεί καθόλου και του εμφανίστηκε στην πορεία εκείνο το βράδυ. Εγώ θεωρώ ότι επειδή δεν είχε ξαναβάλει γυναικείο φόρεμα, δεν είχε υποδυθεί μια γυναίκα, το είδε στην αρχή πολύ ανάλαφρα και πολύ ευχάριστα αλλά στην πορεία, όσο περνούσε η ώρα καταλάβαινε ότι αυτό το πράγμα είναι τόσο οικείο και ωραίο για αυτόν. Ήταν ένα πρόσχημα γιατί αν θυμάστε, κάποια στιγμή η γυναίκα του διαμαρτύρεται ότι δεν κάνουν έρωτα, δεν επικοινωνούν… Ίσως το βρήκαν σαν παιχνίδι για να κάνουν κάτι διαφορετικό. Με αφορμή το παιχνίδι, συνειδητοποίησε ότι τελικά του αρέσει.

Ε.Α: Η τελευταία σκηνή ιδιαίτερα, θα μπορούσα να πω ότι είναι πολύ συγκινητική. Εμένα μου άφησε τελικά ότι εν γνώσει τους και οι δύο αλλά για άλλους λόγους ο καθένας, διέλυσαν το γάμο και ότι είχαν φτιάξει από κοινού. Γιατί να ζουν μαζί; Αφού ο καθένας επιθυμούσε άλλα πράγματα καταβάθος.

Ιωάννης: Γιατί εδώ υπάρχει η έννοια της αγάπης. Θεωρώ ότι υπάρχει πολλή έντονη αγάπη και πολύ μεγάλη κατανόηση και από τους δύο με την έννοια ότι ο Πέδρο αποφασίζει να εξομολογηθεί κάτι στη γυναίκα του και δεν αποφασίζει να φύγει χωρίς να της το πει. Το εκμυστηρεύεται και ζητάει έναν αποδέκτη. Μέχρι τελευταία στιγμή το συζητάει και προσπαθεί να βρει υποστήριξη από τη Ρόζα. Από την άλλη, η Ρόζα είναι πολύ τραγική ηρωίδα, ωστόσο μένει δίπλα του. Στο τέλος, τον αποδέχεται όπως είναι, δεν τον διώχνει.

Ε.Α: Πως ήταν η συνεργασία με την υπόλοιπη ομάδα;

Ιωάννης: Ήταν ένα πάρτι, μια παιδική χαρά. Είναι ευλογία η συνεργασία με την Φένια Αποστόλου, την οποία την ευγνωμονώ και την εκτιμώ. Την ευχαριστώ που μου έδωσε αυτή τη δυνατότητα. Η Βιργινία και η Φένια και όλοι οι συνεργάτες είναι τόσο γενναιόδωροι. Η Φένια σε αφήνει να προτείνεις πράγματα, αν δεν της αρέσει κάτι, το συζητάει. Η Βιργινία είναι μια πολύ σπουδαία ηθοποιός, την ευχαριστώ που είναι δίπλα μου. Για μενα, φέτος είναι η «οικογένεια» μου.

Ε.Α: Θίξαμε προηγουμένως το θέμα της ομοφυλοφιλίας. Εσείς πιστεύετε ότι μέσα από τον Πέδρο και γενικότερα, ο άνθρωπος πρέπει να αποδέχεται αυτό που είναι χωρίς να κρύβεται;

Ιωάννης: Θεωρώ ότι σε οποιαδήποτε μορφή καταπίεσης, από ψυχολογικής άποψης, είναι τόσο ψυχοφθόρο ένας άνθρωπος να καταπιέζει τα θέλω του, τις επιθυμίες του, τα συναισθήματα του. Θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του δυναμική, έχει τη δική του προσωπικότητα. Μου φαίνεται αστείο, ένας άνθρωπος το 2017, να μην εκφράζει αυτά που νιώθει και δεν εννοώ μόνο τη σεξουαλικότητα του. Μπορεί να εννοώ τις πολιτικές του πεποιθήσεις, το οτιδήποτε. Είναι τόσο αστείο γιατί η ζωή, οι ώρες και οι μέρες είναι τόσο πολύτιμες που είναι χάσιμο χρόνου να βλέπεις ανθρώπους στα 35 τους να κάνουν ριζική αλλαγή στη ζωή τους, χάνοντας πολύ χρόνο.

Ε.Α: Σε αυτό το σημείο, να πούμε και για τους συντελεστές.

Ιωάννης: Τη σκηνοθεσία την κάνει η Φένια Αποστόλου. Τα σκηνικά και τα κοστούμια, τα κάνει η Άση Δημητρολοπούλου. Τη μουσική, ο Μιχάλης Τσίχλης, το μακιγιάζ ο Βασίλης Πίκουλας. Το trailer το έχει κάνει ο Μιχαήλ Μαυρομούστακος. Τη μετάφραση την έχει κάνει η Μαρία Χατζηεμμανουήλ και συμπρωταγωνιστώ με τη θεσπέσια Βιργινία Ταμπαροπούλου. Στο σχεδιασμό φώτων είναι ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου.