Η Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου στο “BU21”
28 Νοεμβρίου 2017
Βρεθήκαμε στην παράσταση «Η Αλίκη στη χώρα των γευμάτων»
30 Νοεμβρίου 2017
Προβολή όλων

Συνέντευξη με τον ηθοποιό Νίκο Γιάννακα

Ο Νίκος Γιάννακας είναι Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Στο θέατρο έχει παίξει στις παραστάσεις: Η θεατρίνα (1972), Μια απάτη για τίμιους (1989) και Οι μικροαστοί (2000). Ενδεικτικές συμμετοχές του στον κινηματογράφο: Ο κοντός και οι μνηστήρες (1988), Της παλαβής (1988) και Αχ αυτός ο άνδρας μου (1989). Αυτή την περίοδο τον συναντάμε στο Studio Κυψέλης όπου ενσαρκώνει έναν άνθρωπο «μορφή» όπως θα τον έλεγα, υποδύεται τον σκηνοθέτη στο Απόψε αυτοσχεδιάζουμε του Λουίτζι Πιραντέλλο.


Ο Νίκος Γιάννακας σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στην Ελένη Αναγνωστοπούλου.

Ε.Α: Βρίσκομαι στην κεντρική σκηνή του θεάτρου εδώ στο Studio Κυψέλης. Κοντά μου έχω τον Νίκο Γιάννακα, ο οποίος θα μου μιλήσει ευθύς αμέσως για αυτή την όμορφη δουλειά που ζωντανεύει κάθε Δευτέρα και Τρίτη και λέγεται: Απόψε αυτοσχεδιάζουμε. Καλησπέρα κύριε Γιάννακα.

Νίκος: Καλησπέρα. (εύθυμα)

Ε.Α: Ξεκινώντας, θα ήθελα να μου μιλήσετε για το ρόλο σας στην παράσταση, στο Απόψε αυτοσχεδιάζουμε.

Νίκος: Είμαι ένας σκηνοθέτης. Στην προκειμένη περίπτωση, του έχω δανείσει το όνομα μου εκτός από την ψυχή μου… (γέλια) , ο οποίος τα έχει όλα. Είναι γλυκός, είναι κακός, είναι απότομος, είναι υστερικός είναι και συναισθηματικός. Κανονικός άνθρωπος είναι. Ξέρεις στην πραγματική ζωή έξω, έχουμε μάθει να βάζουμε ετικέτες στους ανθρώπους. Στο θέατρο, τα πράγματα είναι πιο ελεύθερα. Είσαι και το ένα και το άλλο και νομίζω ότι ο μέσος όρος μας καθορίζει το σύνολο των καλών και των κακών στοιχείων που έχουμε σαν άνθρωποι. Εγώ αυτό πιστεύω για τους χαρακτήρες των ανθρώπων γενικά, είτε είναι ηθοποιοί που δουλεύουν στο θέατρο είτε όχι.

Ε.Α: Πως προσεγγίσατε το ρόλο του σκηνοθέτη;

Νίκος: Με τη βοήθεια του Γιώργου. Το έργο αυτό όπως ξέρεις, έχει παιχτεί και το’χει σφραγίσει η παράσταση του Δημήτρη Μυράτ. Η τύχη τα έφερε έτσι που ο Μυράτ ήταν δάσκαλος μου στη σχολή και είχα δουλέψει στο θέατρο του για πέντε χρόνια. Πολύ παλιά, όταν ήμουν πιτσιρίκος. Λοιπόν, η παράσταση αυτή, αυτό το έργο με είχε στοιχειώσει. Μου μίλαγε συνέχεια για το Αυτοσχεδιάζουμε γιατί ήταν πολύ μεγάλη του επιτυχία την εποχή εκείνη. Όταν λοιπόν μου το πρότεινε ο Γιώργος, με έπιασε μια τρελή χαρά. Το διάβασα, ενθουσιάστηκα. Είναι πάρα πολύ δύσκολος ρόλος και σαν μέγεθος.
Ε.Α: Είναι πιο μεγάλος από τους άλλους.

Νίκος: Είναι πιο μεγάλος από τους άλλους γιατί συνήθως μονολογεί.

Ε.Α: Ναι, ναι και κάνει και περάσματα.

Νίκος: Κάνει και περάσματα. Στο θέατρο το πιο δύσκολο πράγμα είναι οι ενώσεις που λεμε, η μετάβαση από τη μια κατάσταση στην άλλη. Ευτυχώς, στάθηκα πολύ τυχερός και με τον Γιώργο σκηνοθέτη και με το συγκεκριμένο team που παίζει εδώ. Είμαστε όλοι σαν μια οικογένεια. Είμαι σε πολύ καλή φάση δηλαδή και χαίρομαι πάρα πολύ που το κάνω αυτό και χαίρομαι γιατί ακουμπάει στον κόσμο γιατί είχα μια αμφιβολία, πόσο θα τον ενδιέφερε σήμερα. Σ’αυτό κατά τη γνώμη μου, βοήθησε πολύ η σκηνοθεσία του Γιώργου Λιβανού, το έκανε πολύ σύγχρονο, πολύ σημερινό. Νομίζω ότι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται οι κλασσικοί συγγραφείς όπως είναι ο Πιραντέλλο. Δεν γίνεται να το παίξουμε με τον ίδιο τρόπο που παιζόταν πριν 20,30,40 χρόνια.

Ε.Α: Όχι μουσειακό ανέβασμα.

Νίκος: Δεν αφορά κανέναν ένα μουσειακό ανέβασμα γιατί τα κείμενα αυτά καθαυτά, το νόημα τους είναι σημερινό , αφορά το σήμερα είτε είναι σχέσεων είτε είναι υπαρξιακά έργα, έτσι δεν είναι;

Ε.Α: Σαφώς. Πως ήταν η συνεργασία με το Studio Κυψέλης;

Νίκος: Μέχρι στιγμής είναι ονειρική. Ο Γιώργος έχει ένα προσόν και οφείλω να του το αναγνωρίσω: ανεβάζει μια παράσταση στο θέατρο του γιατί εκτός από σκηνοθέτης είναι και παραγωγός της δουλειάς. Κάνει τα πάντα για να πιστέψεις ότι το κάνει αποκλειστικά για σενα. Αυτό δεν μπορείς να φανταστείς πόσο τιμητικό και πόσο κολακευτικό είναι ταυτόχρονα.

Ε.Α: Ποιες είναι οι εντυπώσεις του κόσμου μέχρι στιγμής;

Νίκος: Αν κρίνω από το χειροκρότημα και από τη συμμετοχή, υπάρχουν βράδια που λεμε: απόψε το κοινό μας έχει ταλέντο. Αυτό σημαίνει ότι έπιανε και τις πιο δύσκολες αποχρώσεις του έργου και τα πιο σύνθετα νοήματα του και αντιδρούσε είτε γελώντας είτε με επιφωνήματα. Σε πληροφορώ, απογειώνεται. Όσο κουρασμένος και να’σαι, ξεχνιέσαι και για 2 ώρες και 5 λεπτά που κρατάει η παράσταση, βρίσκεσαι σε άλλη διάσταση. Είναι ταξίδι μαγικό αυτό το πράγμα. Ξέρεις τι, και οι μεγάλοι ρόλοι και οι σπουδαίοι συγγραφείς, έχει σημασία με ποιους θα το κάνεις. Βασικά, ο σκηνοθέτης και μετά ο θίασος. Δεν είναι λόγου χάρη να παίξεις τον Οιδίποδα ή τον Άμλετ και να κάνεις μέτρια πράγματα.
Ε.Α: Κατά πόσο είναι «σωστό» να έχει ένας σκηνοθέτης αυταρχική συμπεριφορά, ούτως ώστε να στοχεύσει την πιο μεγάλη επιτυχία;

Νίκος: Κοίταξε, εγώ προσωπικά θα σου απαντήσω τώρα. Εγώ δεν είμαι της άποψης στη ζωή αυτή ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, δηλαδή προκειμένου να πετύχω ένα σκοπό, μετέρχομαι των πάντων (γέλια). Δεν συμφωνώ. Σ’αυτή τη δουλειά για να αποδώσει ο καλύτερος ηθοποιός ή ο χειρότερος να δώσει την καλύτερη του εκδοχή, πρέπει να εισπράξει αγάπη από το σκηνοθέτη. Αν εισπράξει αποστροφή από το σκηνοθέτη και από το σύνολο, και ο καλύτερος ηθοποιός δεν θα είναι καλός. Γιατί εμείς πουλάμε έναν αέρα, μια ενέργεια, κατάλαβες; Δεν είναι κάτι απτό, όλα για τον ηθοποιό βρίσκονται στο κομπιούτερ της καρδιάς και του μυαλού. Ο Λιβανός το’χει και με το παραπάνω: και την αγάπη και την αποδοχή.

Ε.Α: Ο ρόλος του σκηνοθέτη θα λέγαμε ότι έχει χιούμορ;

Νίκος: Ω, βέβαια. Έχω κάνει τα πάντα για να δείξω αυτή την πτυχή γιατί πιστεύω και σαν ηθοποιός και σαν άνθρωπος ότι το χιούμορ είναι ένα μεγάλο όπλο στη ζωή. Χωρίς χιούμορ είναι πολύ άνυδρη η ζωή μας.

Ε.Α: Είναι όμως και παθιασμένος όσον αφορά τη δουλειά του. Είναι τόσο δοσμένος, μοιάζει λίγο με τρελό επιστήμονα.

Νίκος: Ποιος σου είπε ότι δεν είναι, όχι μόνο οι σκηνοθέτες αλλά και οι ηθοποιοί; Παραδείγματα εδώ στην Ελλάδα… έχουμε πολλά. Είμαστε ιδιαίτεροι άνθρωποι οι ηθοποιοί. Ο πολύς κόσμος δεν μπορεί να το καταλάβει, έχει μείνει στα εξώφυλλα. Αυτή η δουλειά δεν γίνεται χωρίς πάθος και χωρίς όραμα.

Ε.Α: Επόμενα μελλοντικά σχέδια;

Νίκος: Υπάρχει μια ρήση που λέει: ‘Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει. (γέλια) Λοιπόν, έχω σχέδια, έχω και όνειρα. Αυτή τη στιγμή, δεν έχω να σου πω κάτι συγκεκριμένο. Προγραμματίζω κάποια πράγματα και κάνω συζητήσεις. Άλλωστε, είμαστε τέλη Νοεμβρίου, στην αρχή της σεζόν.


φωτογραφίες: Αντώνης Μανδρανής