Συνέντευξη με την ανερχόμενη ηθοποιό Κατερίνα Κωνσταντέλλου

Η Κατερίνα Κωνσταντέλλου είναι μια γλυκιά παρουσία, μια νέα ηθοποιός. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Γιώργου Αρμένη, και της LISPA στο Λονδίνο. Έχει παίξει στις “Επτά κλαίουσες” σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μπούτση, ενώ αυτή τη περίοδο μπορείτε να την απολαύσετε στην παιδική παράσταση “Σκύλος με σπίτι” και στην μαύρη Κωμωδία “Ανύπαρκτοι φίλοι” σε σκηνοθεσία και τα δυο της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, ενώ είναι βοηθός σκηνοθέτη στην μεγάλη επιτυχία “Δώδεκα ένορκοι”.

Η Κατερίνα Κωνσταντέλλου σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στη Μαριαλένα Δογγούρη.

ΜΔ: “Ανύπαρκτοι φίλοι”, για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη. Πες μας λίγα λόγια για αυτή την παράσταση.

Κατερίνα: Ας ξεκινήσουμε λίγο από την ιστορία. Είναι έξι φίλοι, για την ακρίβεια είναι τρία ζευγάρια. Το κεντρικό ζευγάρι είναι οι οικοδεσπότες, που μας υποδέχονται στο πλούσιο σπίτι τους. Εγώ με τον Κωνσταντίνο Μουταφτσή είμαστε το ένα ζευγάρι, η Ειρήνη Παπαδημάτου με τον Τάσο Γιαννόπουλο το δεύτερο και το κεντρικό ζευγάρι, η Μαρία Γεωργιάδου και ο Μανώλης Ιωνάς. Μας καλούν, λοιπόν, για να στηρίξουμε έναν πολύ καλό φίλο που πενθεί, το Δημήτρη Μάριζα. Έχει χάσει πρόσφατα την αγαπημένη του και εμείς καλούμαστε να του σταθούμε. Τέλος πάντων, με διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν, πράγματα που κανένας δεν περιμένει, έρχεται τελικά ο Δημήτρης, ο οποίος όχι μόνο στήριξη δε χρειάζεται, αλλά τους κάνει ο ίδιος να σκεφτούν αλλιώς την ζωή, πολύ ρεαλιστικά, αλλά και πολύ σκληρά.

ΜΔ: Πες μας για το ρόλο σου.

Κατερίνα: Παίζω μια Ρωσίδα που είναι παντρεμένη με τον Κωνσταντίνο. Ερωτευμένοι δεν είναι. Ο γάμος τους προέκυψε από ανάγκη. Μια κοπέλα μόνη σε ξένη χώρα, που βρήκε σε κάποιον ένα στήριγμα. Προέκυψε τυχαία, από ό,τι καταλαβαίνω, ένα παιδί. Παρόλα αυτά, δεν έχει ηθικούς φραγμούς να συνεχίσει την ζωή της και έξω από την οικογένειά της, ζώντας εν δυνάμει σαν εργένισσα.

ΜΔ: Μάλιστα η ηρωίδα σου αποτελεί και το μήλον της έριδος για πολλούς καυγάδες.

Κατερίνα: Ναι, άθελά της όμως! Δεν προκαλώ, ούτε πάω γυρεύοντας. Απλά με ρωτάνε και λέω την πραγματικότητα. Εφόσον με ρωτάς σημαίνει πως έχεις τη δύναμη να ακούσεις αυτό που θα σου πω!

ΜΔ: Βρίσκεσαι πάνω στη σκηνή πριν αρχίσει η παράσταση. Υποδέχεσαι τους θεατές. Αυτό σε αγχώνει;

Κατερίνα: Όχι! Εκείνη τη στιγμή έχω ένα περιοδικό μπροστά μου, το οποίο το αλλάζουν τακτικά. Έτσι, διαβάζω κανονικά τα άρθρα και δεν καταλαβαίνω πότε μπαίνουν οι θεατές!

ΜΔ: Οι αντιδράσεις του κοινού ποιες είναι;

Κατερίνα: Σε γενικές γραμμές γελάνε. Υπάρχουν κάποια κωμικά στοιχεία, που είναι σχεδόν βέβαιο πως θα γελάσουν. Χτες για παράδειγμα, σε μια σκηνή που έχω με την Ειρήνη, όπου με ρωτάει κάποια πράγματα και εγώ απαντάω απόλυτα ειλικρινά, ακούω μια κοπέλα από κάτω να λέει “οου”! Ήταν η μοναδική που ακούστηκε στο κοινό, και σκέφτηκα πως αυτό, μάλλον, της φάνηκε πολύ σκληρό!

ΜΔ: Πες μας λίγα λόγια και για την άλλη παράσταση που παίζεις, το “Σκύλος με σπίτι”.

Κατερίνα: Είναι μια παιδική παράσταση, η οποία σε γενικές γραμμές απευθύνεται σε παιδιά μέχρι 10 με 11 χρονών. Έχει απίστευτα σκηνικά και κοστούμια και πολύ καλή σκηνοθεσία. Ουσιαστικά, μιλάει για την φιλιά μεταξύ ενός σκύλου και μιας γάτας, αλλά στη θέση τους θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε! Εν τέλει, αυτά τα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όντα, φτάνουν να συνεργάζονται, για να κάνουν στην άκρη το ρατσισμό, τις δυσκολίες και, ενωμένοι σαν μια γροθιά, καταφέρνουν να φτιάξουν τον κόσμο!

ΜΔ: Πώς βλέπεις τα πράγματα στο θέατρο σήμερα;

Κατερίνα: Είμαι απίστευτα τυχερή που κάνω ένα επάγγελμα που μου αρέσει. Αλλά είναι πολύ δύσκολο. Κάποιες μέρες αναρωτιέμαι μέχρι πότε θα έχω αυτή την ευκαιρία. Ανησυχώ όπως όλοι μας!

ΜΔ: Αν είχες να προτείνεις μια λύση για τα προβλήματα του θεάτρου, ποια θα ήταν αυτή;

Κατερίνα: Αξιοκρατία!