Συνέντευξη με την ηθοποιό Εύα Σιμάτου

Η Εύα Σιμάτου αποτελεί μια επιβλητική θεατρική παρουσία. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι αριστούχος του Θεάτρου Τέχνης και του City University του Λονδίνου. Όποιος την έχει παρακολουθήσει στο θέατρο, δεν την ξεχνάει ποτέ! Έχει πληθώρα συμμετοχών στο θέατρο όπως στην παράσταση “Ο Κύκλος με την κιμωλία”, του Μπρεχτ στο Θέατρο Τέχνης, «Χάι Αμέρικα», στον «Τίτο Ανδρόνικο», στα «Όνειρα», στην «Σπασμένη καρδιά», στο “Interview”, στην «Αυτοκρατορία». Αυτή την περίοδο την συναντάμε στο Εθνικό Θέατρο στην παράσταση “Εξηνταβελόνης”.

Η Εύα Σιμάτου σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στις Ελένη Αναγνωστοπούλου και Μαριαλένα Δογγούρη.

ΤΚ: Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση “Ο Εξηνταβελόνης” που θα ανέβει στις 22 Δεκεμβρίου στο Εθνικό θέατρο. Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση.

Εύα: «Ο Εξηνταβελόνης» του Κωνσταντίνου Οικονόμου είναι μια απόδοση του περίφημου «Φιλάργυρου» του Μολιέρου. Ο συγγραφέας, το μεταφράζει το 1816, την περίοδο του νεοελληνικού διαφωτισμού και τοποθετεί τη δράση στη Σμύρνη των αρχών του 19ου αιώνα. Η γλώσσα του έργου είναι ιδιαίτερη διότι είναι ένα κράμα διαφόρων ιδιωμάτων κάτω από τη γενική ομπρέλα της καθαρεύουσας της εποχής.

Η πλοκή εκτυλίσσεται με άξονα το χαρακτήρα του «Εξηνταβελόνη», που είναι άρρωστος με το χρήμα και τρομερά σπαγκοραμμένος. Ο πλούσιος  χήρος όχι μόνο στερεί από τα παιδιά και τους υπηρέτες του ακόμα και το φαγητό,  αλλά επινοεί τους πιο απίθανους τρόπους για να κάνει οικονομία. Έρχεται η στιγμή όμως που ο ίδιος ερωτεύεται την όμορφη πλην πτωχή Χαρίκλεια και θέλει να την παντρευτεί. Σκαρφίζεται τους πιο εξωφρενικούς και αταίριαστους γάμους για τα παιδιά του, προκειμένου να γλυτώσει την προίκα τους και τους ανακοινώνει την πρόθεσή του για το δικό του γάμο. Ωστόσο τα παιδιά του έχουν τα δικά τους σχέδια…

ΤΚ: Στο έργο υποδύεστε την Χαρίκλεια. Πείτε μας λίγα λόγια για την ηρωίδα σας.

Εύα: Πρόκειται για «Μίαν νέαν, η οποία… φαίνεται πλασμένη δια να εμπνέη τον έρωτα εις όλους όσοι την βλέπουν. Αξιεραστότερον πλάσμα δεν εδημιούργησεν η φύσις… ζη υπό την επίσκεψιν μιας γραίας μητρός, ήτις είναι πάντοτε σχεδόν ασθενής… αι γυναίκες αύται δεν έχουν εύκολον τρόπον του ζην.» Είναι λοιπόν μία πανέμορφη νεαρή κοπέλα, καλής καταγωγής, η οποία συγκεντρώνει όλες τις χάρες του κόσμου , αλλά επειδή έχει μείνει ορφανή από πατέρα, ζει πολύ στριμωγμένα. Την ερωτεύεται τόσο ο γηραιός Φιλάργυρος, όσο και ο γιος του, Κλεάνθης. Έτσι, βρίσκεται ανάμεσά τους ως μήλον της έριδος που και οι δύο θα διεκδικήσουν.

ΤΚ: Ο Κωνσταντίνος Οικονόμου είχε σαν στόχο να δημιουργήσει μια εθνική κωμωδία χαρακτήρα. Στον Εξηνταβελόνη ποια είναι τα στοιχεία που απεικονίζουν αυτό το ζήτημα;

Εύα: “Ο Εξηνταβελόνης ” του Κωνσταντίνου Οικονόμου, είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Πρόκειται για μια μετάφραση- απόδοση της κλασικής αριστουργηματικής κωμωδίας «Ο Φιλάργυρος» του Μολιέρου. Ωστόσο, με την ιδιωματική γλώσσα και την τοποθέτηση των χαρακτήρων και της δράσης στη Σμύρνη του 19ου αιώνα, αποκτά τη δική του ιδιοσυστασία. Ο συγγραφέας μας το μεταφράζει την περίοδο του διαφωτισμού θεωρώντας ότι όπως ο Μολιέρος πήρε τα δάνειά του από τον Πλαύτο και τον Τερέντιο, με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να εξελληνισθεί το κείμενο του Μολιέρου και να μας απασχολήσει κι εμάς επαναφέροντας τις αρχικές πηγές στον τόπο καταγωγής τους.

ΤΚ: Πόσο επίκαιρος είναι ο εξηνταβελόνης σήμερα;

Εύα: Τα περισσότερα κλασικά έργα που έχουν αντέξει στο χρόνο έχουν το προτέρημα να είναι διαχρονικά επειδή είναι οικουμενικά. Ο Εξηνταβελόνης παραμένει επίκαιρος γιατί θίγει την παντοδυναμία και τη λατρεία του χρήματος και το πώς αυτό χρησιμοποιείται ως μέσο χειραγώγησης και ελέγχου, αλλά και πώς γίνεται δείκτης αυτοεκτίμησης και αυτοπροσδιορισμού, επικαλύπτοντας και κρύβοντας ταυτόχρονα την ψυχική και συναισθηματική ένδεια.

ΤΚ: Σαν προεπαναστατικό έργο, ο Εξηνταβελόνης με ποιο τρόπο ανυψώνει το εθνικό φρόνημα;

Εύα: Συμβολίζοντας την ενότητα των Ελλήνων με το φωνητικό και γλωσσικό μάγμα που αποτελείται από σπαράγματα διαλέκτων δημιουργώντας εν τέλει μια ενιαία σύνθεση.

ΤΚ: Όταν ένας θίασος επιχειρεί να ανεβάσει ένα έργο το οποίο ανήκει στην προεπαναστατική περίοδο, το αντιμετωπίζει με τρόπο μουσειακό – κλασικό ή επιχειρεί μια πιο ελεύθερη απόδοση;

Εύα: Το μεγαλύτερο προτέρημα της τέχνης του θεάτρου είναι ότι συμβαίνει από ζωντανούς οργανισμούς στο εδώ και στο τώρα. Θα ήταν μεγάλο κρίμα να το αντιμετώπιζε κανείς μουσειακά. Η παράστασή μας είναι μια κωμωδία εποχής, που αντλεί πολλά στοιχεία από την εποχή που είναι γραμμένη, αλλά αντιμετωπίζεται σκηνοθετικά και υποκριτικά με πολύ σύγχρονους όρους.

ΤΚ: Είναι η πρώτη σας συνεργασία με το εθνικό θέατρο. Τι εμπειρία αποκομίζει ένας ηθοποιός από την συμμετοχή του στον θίασο του εθνικού θεάτρου;

Εύα: Είναι η πρώτη μου συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο, η οποία ήρθε ένα χρόνο μετά από τη συνεργασία μου με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Η φετινή συνεργασία μου στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου μου δίνει μεγάλη χαρά. Ο συνολικός προγραμματισμός και η πίστη στο «θέατρο συνόλου» από την πλευρά του Στάθη Λιβαθινού, συμβαδίζει με τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τη δουλειά μου. Η εμπειρία είναι πολύ σημαντική.

ΤΚ: Μελλοντικά σχέδια;

Εύα: Τώρα οργανώνονται, οπότε είναι πολύ νωρίς για να τα κοινοποιήσω. Ο Εξηνταβελόνης θα παίζεται από Τετάρτη ως Κυριακή στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου έως τις 12 Μαρτίου.