Συνέντευξη με την ηθοποιό Μάρα Δαρμουσλή

Η Μάρα Δαρμουσλή γεννήθηκε στην Πτoλεμαΐδα, και είναι μοντέλο και ηθοποιός. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής «Εμπρός-Θεατροεργαστήριον». Στο θέατρο εργάστηκε ως ηθοποιός στην παράσταση “Το Τρίο Ράιχ (2015)” σε σκηνοθεσία Τ. Δαρδαγάνη, “Ωκεανός (2015)” σε σκηνοθεσία Α. Θεοφιλίδη, “Η Γυναίκα με τα Μαύρα (20014-2015)” σε σκηνοθεσία Τ. Δαρδαγάνη και “Λευτεριά στη Μήδεια (2013-2014)” σε σκηνοθεσία Κ. Φιλίππογλου. Αυτή τη περίοδο την συναντάμε στις παραστάσεις “Επικίνδυνες σχέσεις” και “Υπέροχος πόλεμος”.

Η Μάρα Δαρμουσλή σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στην Ελένη Αναγνωστοπούλου.

ΕΑ: Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση: «Υπέροχος πόλεμος». Θα ήθελα να μου πείτε
δύο λόγια σχετικά με την ηρωίδα που υποδύεστε.

Μάρα: Υπέροχος πόλεμος είναι ένας κυκεώνας γύρω από τον πρωταγωνιστή,τον Ραφαήλ (Κωνσταντίνος Δανίκας) που κορυφώνεται τη μέρα που θα πάει να συναντήσει τον παλιό συμμαθητή του (Τάσος Δαρδαγάνης).Εμβόλιμα σε αυτό τον διάλογο συμπληρώνουν,αντιλέγουν,εμπλέκονται σε κάθε περίπτωση οι φωνές της Γυναίκας του Ράφ (Αντιγόνη Πανταζή) και της Φίλης της γυναίκας του Ραφαήλ (Εγώ).Από “θέση” κυριολεκτικά και μεταφορικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο ρόλος μου είναι η φωνή της λογικής,της κοινής γνώμης που παρατηρεί και σχολιάζει,του χορού αν ήταν αρχαίο το κείμενο,αλλά με ένα twist στην πορεία του έργου με μεγαλύτερη εμπλοκή ίσως και ευθύνη από έναν απλό θεατή των γεγονότων.

ΕΑ: Η θεματολογία της παράστασης εστιάζει στους ρόλους του θύτη και του θύματος. Υπάρχει κάποιου είδους αλληλοσυμπλήρωση μεταξύ των δύο;

Μάρα: Βάσει φυσικών νόμων η ύπαρξη του ενός προϋποθέτει την ύπαρξη του άλλου. Δυστυχώς,όπως το αντιλαμβάνομαι με αφορμή τον Υπέροχο Πόλεμο,όταν οι ανθρώπινες ψυχές βρεθούν σε συνθήκες υψηλών πιέσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα, παθητικοποιούνται.Στη χημεία όμως,παθητικοποίηση,είναι η οξείδωση μετάλλων σε όξινα διαλύματα,μέθοδος δηλαδή παραλαβής του μετάλλου.Να το πω πιο απλά,έτσι καταλαβαίνεις από τι υλικό είσαι φτιαγμένος.

ΕΑ: Ο υπέροχος πόλεμος αφορά την εσώτερη πάλη του χαρακτήρα με τον ευρύτερο ψυχισμό του ατόμου;

Μάρα: Με έναν τρόπο,ο Υπέροχος Πόλεμος μου θύμισε τις φωτογραφίες στα σχολικά βιβλία της μελέτης περιβάλλοντος.Το πόσο έμοιαζε η εικόνα της ανάλυσης του ατόμου με την εικόνα του ηλιακού μας συστήματος.Πόσο μοιάζουν τα έσω με τα έξω.Πως επηρεάζει το εξωτερικό ερέθισμα άλλοτε μια αντίδραση ενός συνεκτικού πυρήνα και άλλοτε πως τον μεταλλάσσει σε βαθμό που να μη θυμίζει πια τίποτα άπο τις βασικές του αρχές.Ή μήπως ήταν όλα πάντα εκεί; Αυτή η συνάντηση του Ραφ με το συμμαθητή του,είναι ρεαλιστικό περιστατικό ή όλα συμβαίνουν στο κεφάλι του;Η σκηνοθετική πρόταση του Τ.Δαρδαγάνη νομίζω ανάδειξε ένα επίκαιρα πολιτικό κείμενο σε κάτι πολύ μεγαλύτερο.Το έκανε ανθρώπινο.Το πιο σημαντικό είναι οι απαντήσεις που δίνουν οι θεατές κάθε φορά.

ΕΑ: Ποια μηνύματα περνάει η παράσταση;

Μάρα: Από την αρχή του έργου το κοινό ακούει ένα βομβαρδισμό λογικής ή και κοινοτοπίας για όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής,τις σχέσεις,τη δουλειά..επίσης σιγά σιγά ξετυλίγεται ο παραλογισμός στον οποίο έχουμε κυλήσει όλοι λιγότερο ή περισσότερο και τον έχουμε βαφτίσει ανάγκη,πάθος,συνήθεια..η αγαπημένη μου ατάκα όμως και με τον τρόπο που την ερμηνεύει ο συμμαθητής είναι η εξής..”Ο πόλεμος δεν εξαφανίζεται Ραφ,επειδή εσύ θα κάνεις ότι δεν τον βλέπεις.Θες να κάτσεις να σκοτωθείς ή θες να πολεμήσεις;”

ΕΑ: Ο σύγχρονος άνθρωπος μαστίζεται από την ανεργία. Βλέποντας αυτή την παράσταση, οι θεατές αντλούν κουράγιο να αντεπεξέρχονται στις δυσκολίες που βιώνουν καθημερινά;

Μάρα: Το τι αποκομίζει ο καθένας μας βλέποντας μία παράσταση εξαρτάται από τη φύση του,τη διάθεσή του,την ανάγκη του.Όπως και τα φάρμακα λειτουργούν αλλιώς στον καθένα και με διαφορετικές παρενέργειες βεβαίως.Αν λέγαμε λοιπόν αυτή η παράσταση τι προσφέρει στο θεατή,θα μπορούσαμε να πούμε για κάποιους λύτρωση που δεν είχαν την τύχη του Ράφ,για άλλους συνειδητοποίηση για σκοτεινές πλευρές του χαρακτήρα τους.Σε όλες τις περιπτώσεις με ισχυρή δόση χιούμορ.!

ΕΑ: Στις επικίνδυνες σχέσεις, τι πρόκειται να δούμε επί σκηνής;

Μάρα: Ανθρώπους,τρόπος του λέγειν,να λυμαίνονται περιουσίες,σάρκα και ψυχή.Ένας είδος που χαρακτηριστικά προστατεύει την πλήξη του από τα ουσιώδη παγκόσμια και ακόρεστα προσπαθεί να την ικανοποιήσει διαχωρίζοντας με χειρουργική ακρίβεια την ηδονή από έρωτα και αγάπη,όπως θα έκαναν με τη μπριζόλα τους.

ΕΑ: Οι επικίνδυνες σχέσεις στον πυρήνα της θεματικής τους, μοιάζουν με τα έργα του Αυγούστου Στρίντμπεργκ καθώς αναφέρονται στη χειραγώγηση. Πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι τελικά το αποτέλεσμα της χειραγώγησης όχι ενός, αλλά πολλών ατόμων;

Μάρα: Το κόκκινο δωμάτιο είναι ένα έργο που έτυχε ανάλογης υποδοχής με τις Επικίνδυνες Σχέσεις του Λακλό.Στο δια ταύτα οποιαδήποτε μεγάλη αλλαγή ή επανάσταση ήταν αποτέλεσμα επίσης χειραγώγησης.Χειραγώγηση όμως βαφτίζεται το έργο μεγάλων ανθρώπων,με των οποίων τη μέθοδο ή το αποτέλεσμα διαφωνούμε.Η άνοδος του ναζιστικού κόμματος και η ανάληψη εξουσίας από τον Χίτλερ,όπου τοποθετείται χρονολογικά η διασκευή του Γ.Κιμούλη, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.Η απελευθέρωση των Ελλήνων ήταν αποτέλεσμα χειραγώγησης,αλλά με ευτυχή κατάληξη για εμάς.Αν είναι επικίνδυνο,ασφαλώς και είναι.Τόσο για κάποιους αν αποτύχει και άλλο τόσο για κάποιους άλλους αν επιτύχει.Είναι επικίνδυνο,γιατί συνήθως έχει ως αποτέλεσμα μια μη αναστρέψιμη αλλαγή,ένα τοπίο μη οικείο,μια ανάληψη ευθύνης,μια ανασφάλεια.

ΕΑ: «Οι επικίνδυνες σχέσεις» θα μπορούσαν να είναι ένα διαχρονικό – πολιτικό μανιφέστο ;

Μάρα: Ο χρόνος μόνο αποκαλύπτει τη διαχρονικότητα ενός έργου.Στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας υπήρξαν μάρτυρες ανάλογου φαινομένου το οποίο και κατέγραψαν σε έργα τους.Ήδη στην αρχαία Ελλάδα αυτοί που αδιαφορούσαν για τα κοινά οφέλη κι επιδίωκαν ίδιον όφελος,ονομάστηκαν ιδιώτες και αργότερα idiots.

ΕΑ: Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σας στόχοι;

Μάρα: Χαίρομαι για την ερώτηση αυτή με την εύστοχη επιλογή της λέξης “στόχοι” κι όχι “όνειρα”.Ο άμεσος στόχος μου είναι να έχω ένα εξίσου γεμάτο και δημιουργικό χειμώνα,αφού πρώτα ξεκουραστώ.