Συνέντευξη στον Χάρη Αττώνη
22 Οκτωβρίου 2016
Κριτική της παράστασης “Μια πέτρα λάθος”
24 Οκτωβρίου 2016
Προβολή όλων

Συνέντευξη στον Αυγουστίνο Κούμουλο

O Αυγουστίνος Κούμουλος είναι μια πολύ γλυκιά φυσιογνωμία. Απόφοιτος του θεάτρου τέχνης, τα τελευταία χρόνια γνωρίζει τεράστιά επιτυχία με την παράσταση “12 Ένορκοι”. Φέτος, θα τον δούμε και πάλι σαν τον ένορκο νούμερο 5, αλλά θα τον απολαύσουμε και στην τηλεόραση στην σειρά “Στο καλό γλυκιά μου συμπεθέρα”.

Ο Αυγουστίνος Κούμουλος σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στην Μαριαλένα Δογγούρη.

ΜΔ: 12 Ένορκοι για τρίτη χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη. Πες μας λίγα λόγια για αυτήν την παράσταση.

Αυγουστίνος:
Πρόκειται για μια παράσταση που έχει ένα πολύ καλογραμμένο κείμενο από τον Reginald Rose, το οποίο ξεκίνησε ως τηλεταινία το 1954 στην Αμερική, μετά έγινε ταινία το 1957, όπου και γνώρισε τις μεγάλες του δόξες και μετά έγινε από τον ίδιο τον συγγραφέα θεατρικό έργο και ανέβηκε σε θέατρα της Αμερικής και όχι μόνο. Από εκεί το έχει πάρει η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, η οποία είναι η σκηνοθέτης μας και έχει κάνει την μετάφραση και την προσαρμογή στα ελληνικά, και κατά την γνώμη όχι μόνο την δική μου αλλά όπως φαίνεται και του κοινού, έχει κάνει και μια πάρα πολύ εύστοχη σκηνοθεσία. Ταξιδεύουμε έτσι για τρίτη χρονιά με αυτήν την παράσταση.

ΜΔ: Σε αυτή την παράσταση παίζετε 12 άντρες, οι οποίοι είστε σε όλη την διάρκεια του έργου επί σκηνής.

Αυγουστίνος: Μάλιστα, είμαστε σε όλη την διάρκεια του έργου, δεν φεύγουμε καθόλου γιατί υποτίθεται ότι είναι οι 12 ένορκοι οι οποίοι μπαίνουν σε μια αίθουσα μετά την λήξη του δικαστηρίου για να αποφασίσουν. Μένουμε έτσι όλη την ώρα σε αυτήν την αίθουσα και κινούμαστε σε πραγματικό χρόνο. Ο χρόνος δηλαδή που θα έμεναν μέσα σε αυτό το δωμάτιο οι ένορκοι για να αποφασίσουν είναι και ο χρόνος που βλέπουμε στην παράσταση.
avgoustinos
ΜΔ: Πόσο έντονο είναι αυτό, δηλαδή το γεγονός πως είστε και οι 12 συνέχεια πάνω στην σκηνή;

Αυγουστίνος: Είναι αυτό που αναφέραμε και πριν αναφορικά με το πόσο καλογραμμένο είναι το έργο. Είναι 12 άντρες, 12 διαφορετικές προσωπικότητες. Ο καθένας φέρει τα προβλήματά του και τις προκαταλήψεις του. Και μέσα σε ένα κλειστό χώρο, ο οποίος όπως βλέπουμε κλειδώνεται κιόλας από έναν αστυνομικό, καλούνται να αναμετρηθούν ο καθένας με τους άλλους αλλά και με την συνείδησή΄΄η τους, τις προκαταλήψεις του, πράγμα το οποίο ηλεκτρίζει τις καταστάσεις και δυναμιτίζει το κλίμα.

ΜΔ: Στην παράσταση 11 άνθρωποι έχουν ήδη αποφασίσει και χρειάζεται ένας άνθρωπος να τους βάλει σε σκέψεις. Αυτό κατά πόσο πρέπει να γίνεται στην καθημερινότητά μας;

Αυγουστίνος: Γενικά ένα θέμα που θίγει πολύ η παράσταση είναι αυτό των προκαταλήψεων και των εύκολων αποφάσεων. Υπάρχουν κάποια στοιχεία που φανερώνονται στο δικαστήριο και με μια πρώτη ματιά δείχνουν ότι το παιδί μάλλον είναι ένοχο. Κατηγορείται ένα παιδί 16 χρονών για την δολοφονία του πατέρα του. Υπάρχουν λοιπόν κάποιες ενδείξεις ότι ίσως είναι αυτός ο δολοφόνος. Κάποιες κοινωνικές προκαταλήψεις. Και έτσι, με κάποια σχετική ευκολία, οι 11 από τους 12 ενόρκου τον κρίνουν ένοχο, πράγμα που την εποχή εκείνη σήμαινε θανατική καταδίκη. Αυτό λοιπόν που θίγεται στο έργο είναι το να μην κρίνουμε κάποιον με προκαταλήψεις, να μην αποφασίζουμε εύκολα και να μην κρίνουμε μια άσχετη προς εμάς υπόθεση με μόνο γνώμονα δικά μας βιώματα και κατάλοιπα που έχουμε.

ΜΔ: Πολλοί ένορκοι στην παράσταση μάλιστα βιάζονται για να φύγουνε

Αυγουστίνος: Ακριβώς! Υπάρχει μια ευκολία στην απόφαση όταν αφορά κάποιον άλλο και όχι εμάς. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με μια Αμερική του 1957, είναι ένα ζήτημα το οποίο τίθεται γενικότερα και γι’ αυτό παραμένει αρκετά επίκαιρο το έργο και αφορά τόσο κόσμο. Η ευκολία με την οποία γίνονται κάποια πράγματα σήμερα και δεν βοηθάει ιδιαιτέρως.

ΜΔ: Ποιος ένορκος είσαι;

Αυγουστίνος:
Εγώ είναι ο ένορκος νούμερο 5. Δεν έχουμε ονόματα έχουμε μόνο αριθμούς. Ο ένορκος 5 είναι νεότερος από τους άλλους, ο οποίος δείχνει πως έχει κάποιες πιο λαϊκές καταβολές, ενδεχομένως έχει μεγαλώσει σε συνοικίες πιο έτσι της “αλητείας” ας πούμε. Μπορεί και ο ίδιος να έχει εμπλακεί στο παρελθόν σε κακές παρέες και υποθέσεις, και αυτό που σίγουρα δείχνει είναι πως ξέρει πως χρησιμοποιούνται τα στιλέτα. Το παιδί κατηγορείται ότι έχει ΄δολοφονήσει τον πατέρα του με στιλέτο, και ξεκινάει να τους εξηγήσει λοιπόν πως χρησιμοποιούνται τα στιλέτα, γιατί ο ίδιος γνωρίζει από προσωπική εμπειρία.

ΜΔ: Μετά από 3 χρονιές σε αυτό το έργο, τι σου έχει μείνει πιο έντονο;

Αυγουστίνος: Μου έχουν μείνει κάποιες στιγμές στις οποίες συνειδητοποιείς πάνω στην σκηνή πόσο μπορεί να έχει παρασυρθεί το κοινό και να έχει ενταχθεί μαζί σου. Πάρα πολύ σημαντικές εμπειρίες ήταν οι παραστάσεις που κάναμε στις φυλακές. Παίξαμε το έργο αυτό πρώτα στις φυλακές ανηλίκων στην Αυλώνα και στις φυλακές γυναικών στην Θήβα.
avgoustinos3
ΜΔ: Πως ήταν οι προσλαμβάνουσες των παιδιών στο αναμορφωτήριο;

Αυγουστίνος: Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η εμπειρία αυτή. Τα παιδιά ξέρανε από πρώτο χέρι πως είναι να δικάζεσαι, να κατηγορείσαι. Υπήρχε ένας ενθουσιασμός, μια ιερή σιγή κατά την διάρκεια της παράστασης. Και κάθε φορά που κάποιος άλλαζε την απόφασή του και δήλωνε “Αθώος” υπήρχε ένας ενθουσιασμός που ερχόταν σαν κύμα και τον αισθανόμασταν και εμείς από την σκηνή. Και μάλιστα, το πιο σοκαριστικό και για εμάς ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν 7 παιδιά τα οποία βρίσκονταν στο κοινό και παρακολουθούσαν κανονικά την παράσταση, τα οποία βρίσκονταν εκεί με την κατηγορία ότι είχαν δολοφονήσει τους πατεράδες τους.

ΜΔ: Θα σε δούμε και στην τηλεόραση φέτος, στο σήριαλ “Στο καλό γλυκιά μου συμπεθέρα” που θα ξεκινήσει στον ΑΝΤ1.

Αυγουστίνος: Θα ξεκινήσει στα τέλη του Νοέμβρη. Πρόκειται για μια κωμική σειρά σε σκηνοθεσία Αμαλίας Γιαννίκου και σε σενάριο του κυρίου Πετρόπουλος, με ένα πολύ εύστοχο καστ, με πρωταγωνιστές τον κύριο Κατσαφάδο, Μαυρέα, Καβογιάννη, Χατζηπαναγιώτη, Μακρυπούλια, Καναράκης και αρκετοί ακόμα. Έχει να κάνει με το περσινό καλοκαίρι, το καλοκαίρι του 2015. Όλη η ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε οχτώ ημέρες, από την Κυριακή προ του δημοψηφίσματος μέχρι την Κυριακή του δημοψηφίσματος. Κάποιοι άνθρωποι που έχουν κάποιες σχέσεις και μας δείχνει πως επηρεάζονται και από την όλη κατάσταση και την ένταση του περσινού καλοκαιριού. Έχω την αίσθηση πως θα είναι μια πολύ όμορφη δουλειά.

ΜΔ: Είναι πολύ αισιόδοξο να βλέπεις σήμερα να γίνονται καλές δουλειές στην τηλεόραση. Πόσος χώρος υπάρχει όμως σήμερα με όλα αυτά που συμβαίνουν για καλές δουλειές στην τηλεόραση;

Αυγουστίνος: Γενικότερα τα πράγματα έχουν μια δυσκαμψία, είτε μιλάμε για τηλεόραση, είτε για κινηματογράφο είτε για οτιδήποτε. Νομίζω πως οκ εμείς είμαστε τυχεροί που ασχολούμαστε με κάτι που αγαπάμε. Από την άλλη ναι οι συνθήκες είναι δύσκολες. Μπορεί να χρειαστεί να τσακωθείς με παραγωγούς που σου τάζουν λεφτά και δεν στα δίνουν, σου τάζουν λίγα λεφτά και δεν στα δίνουν, ενώ οι παραγωγές γίνονται κανονικά και οι ίδιοι λαμβάνουν κανονικά το μερίδιο τους. Υπομονή λοιπόν και επιμονή να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, διεκδικώντας κάποιο επίπεδο, κάποιες χρηματικές απολαβές και ούτω καθεξής. Εύκολο δεν είναι, αλλά δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη! Κάπως έτσι.