Βρεθήκαμε στην παράσταση «Τα Λούστρινα Τακούνια».

“Είχα βρει κι ένα παρατημένο μπουφάν..το πήρα. Και σκεπαζόμασταν και οι δύο τα βράδια..μ’ αυτό”

Η ομάδα Psycho Circus παρουσιάζει στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα το έργο της Άντρεα Κάσινου, σε σκηνοθεσία Άντρεα Κάσινου «Τα Λούστρινα Τακούνια».

Δύο αδέλφια παλεύουν να βρουν την ταυτότητά τους, το ίδιο τους το φύλο, βιώνοντας διαρκώς την αμέλεια των διαστροφικών γονιών τους. Η θεία τους είναι η μόνη που μοιάζει να τα φροντίζει, στην πραγματικότητα όμως τα καταδυναστεύει, θύματά της τα ίδια όπως και οι γονείς τους. Η νάρκισσος θεία πηγαίνει βόλτα τα παιδιά στο Λούνα Παρκ, όπου όμως δέχονται σωματική και ψυχική βία. Κι όσο μεγαλώνουν, ο εφιάλτης μεγαλώνει μαζί τους. Τι γίνεται όταν το παιδικό δωμάτιο θα μετατραπεί σε ένα σκοτεινό φρικτό καμαρίνι; Τι γίνεται στο Λούνα Παρκ; Θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην ζωή των παιδιών; Θα είναι τελικά καταφύγιο;

Ένα έργο που μέσα από το δυνατό λόγο και τη ροή, δημιουργεί όλες εκείνες τις εντάσεις που κινητοποιούν τον θεατή. Ένα καλογραμμένο κείμενο από την ‘Αντρεα Κάσινου, όπου αναδύονται όλες εκείνες οι λεπτές χροιές και αναζητήσεις του κάθε χαρακτήρα, που είναι πάνω στη σκηνή με λεπτότητα και συναισθηματικές διακυμάνσεις.

Η σκηνοθετική ματιά επιθυμεί να φωτίσει όλα εκείνα τα σημεία του παιχνιδίσματος του μυαλού, ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία. Γεφυρώνεται το παρελθόν με το παρόν και μέσα από τις εναλλαγές των εικόνων και του φωτισμού, που χωρίζει τη σκηνή στα δυο, μέσα από παράλληλες δράσεις, επιτυγχάνεται μια ατμοσφαιρική παράσταση. Μια μικρογραφία ενός λούνα παρκ πάνω στη σκηνή και τα «δεσμά» τα οποία συμβολίζουν τον εγκλεισμό των δυο ψυχών. Είναι ένα ατμοσφαιρικό έργο όπου ο λόγος και η δράση το καθιστούν άξιο προς τροφή για σκέψη.

Οι ερμηνείες ήταν καθηλωτικές, καθώς η Εύα Μιλτιάδου έμπαινε και έβγαινε από τον ένα ρόλο στον άλλο με μεγάλη ευκολία. Χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, είτε συναισθηματικά, είτε τεχνικά για την επίτευξη του χαρακτήρα του κάθε ρόλου. Η δυναμική της παρουσία πάνω στη σκηνή έθετε τα όρια της εξέλιξης στη ροή του έργου. Από την άλλη η Άντρεα Κάσινου, με την εσωτερική δυναμική που έδινε στον ρόλο, δημιουργούσε την αίσθηση της μεταφοράς σε έναν άλλο κόσμο, απόκοσμο. Η παρουσία της εξίσου στην σκηνή, καθιστούσε τη δυναμική του έργου μέσα από τις διακυμάνσεις της χροιάς της, και την μεταπήδηση από την ψυχολογία του τότε και τώρα.

Κατά πόσο ένα λούνα πάρκ είναι η διασκέδαση ενός παιδιού; Ένα μέρος όπου όλα αλλάζουν και φαίνονται ονειρικά, μπορούν να ξεγελάσουν μια αθώα ψυχή. Μέσα από το παιχνίδι, πόσα τελικά διλλήματα ξεπηδούν για να πιαστείς στην παγίδα και στον κόσμο που οι άλλοι έπλασαν για σένα; Το έργο σε μυεί σε έναν κόσμο όπου τα προσωπεία χάνονται, ενώ θίγει θέματα, όπως η αναζήτηση της σεξουαλικότητας και παγίδα της ιδιοτελούς αγάπης, ένα παιδί μπορεί να γίνει «όργανο» και να υποστεί βία σε όλες τις μορφές.

Το παιδί είναι ο καθρέφτης, όπου καθρεφτίζει όλα εκείνα που ενυπάρχουν στο ασυνείδητο του. Μέσα από τον καθρέφτη φανέρωσε την αλήθεια σου.

Συντελεστές:

Κείμενο/Σκηνοθεσία: Άντρεα Κάσινου, Παίζουν: Εύα Μιλτιάδου, Άντρεα Κάσινου, Συμμετέχει: Γεώργιος Ιωσήφ, Teaser: Media Box, Mixing/ Editing τραγουδιών: Άγγελος Σοφοκλέους, Voice Over: Gorilla Studio, Δημιουργία λογότυπου: Virando Κώστας, Δημιουργία αφίσας: Έλμος Νεοκλέους