Βρεθήκαμε στην παράσταση «Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού η Διάφανη»

Γράφει η θεατρολόγος Εύα Αγραφιώτη


Το χθες συναντά το σήμερα και ξεδιπλώνεται μια ολόκληρη εποχή μέσα από το έργο «Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού η Διάφανη» σε κείμενο και σκηνοθεσία Περικλή Μοσχολιδάκη με τη Μάγδα Κατσιπάνου στον Πολυχώρο VAULT.

Μια γυναίκα καταθέτει με δύναμη ψυχής μια ζωή, τη δική της και παράλληλα τη ζωή του γιού της και Εθνικού ποιητή της Ελλάδος, Διονύσιου Σολωμού. Μέσα από τα δικά της μάτια αναδύεται η οπτική μιας μητέρας, γυναίκας μέσα από τη «διαφάνεια» της, η οποία συνεπάγεται με την αλήθεια της. Ένας μονόλογος, ο οποίος τηρεί την επτανησιακή διάλεκτο και κάθε άλλο από ανοίκειος ηχεί στα αυτιά μας. Ο Περικλής Μοσχολιδάκης κατάφερε με δεξιοτεχνία να ξεδιπλώσει και να δώσει πνοή σε έναν φαινομενικά «αντιήρωα», τη σημαντική συμβολή του, όπως επίσης να δημιουργήσει μια ζωή με αρχή, μέση, τέλος με την παραμικρή λεπτομέρεια, ενώ δημιουργεί εικόνες και ατμόσφαιρες της εποχής και μας παρασύρει να ακολουθήσουμε τα χνάρια της, κάνοντας μια αναδρομή από την ηλικία των δεκατριών της χρόνων.

Με την συνοδεία του βιολοντσέλου από τον Κωνσταντίνο Χίνη, η Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού, δυο χρόνια μετά τον θάνατο του γιου της, ήρθε το «πλήρωμα» του χρόνου να μιλήσει, για τη τρυφερή ηλικία των 13 ετών, η οποία πουλήθηκε στον Κόντε Νικόλαο Σαλαμών για να γίνει η μαντενούτα του. Μαζί του έκανε δύο νόθα αγόρια, τον Διονύσιο και τον Δημήτριο. Λίγο πρίν πεθάνει ο γέρο Κόντες Σαλαμών παντρεύονται και νομιμοποιούνται τα νόθα παιδιά της, τα οποία γίνονται και βασικοί κληρονόμοι της τεράστιας περιουσίας του. Η σχέση λατρείας του Διονύσιου μαζί της γκρεμίζεται οριστικά, όταν ο ετεροθαλής αδελφός του Διονύσιου Ιωάννης Λεονταράκης, γιός της επίσης, από επόμενο γάμο διεκδικεί μέρος της περιουσίας του Κόντε Σαλαμών, όταν εκείνη παίρνει το μέρος του.

Την ώρα που η Ελλάδα καίγεται με την Επανάσταση του 1821, η Δίκη Σαλαμών συγκλονίζει την Ελλάδα και η ίδια, θύμα τελικά της αντιδικίας, διασύρεται σε ολόκληρο τον Ελληνισμό καθώς η προσωπική της ζωή συζητιέται παντού και η ίδια, βιώνει τον φοβερό εξευτελισμό, τη φτώχεια και την εγκατάλειψη, έτσι έρχεται με την εξαιρετική της ερμηνεία η Μάγδα Κατσιπάνου, να αποκαταστήσει τις πράξεις της, παραθέτοντας τον ψυχισμό της. Η αντιπαλότητα που δημιουργείται μέσα στον ρόλο, ανάμεσα στην ενοχή και την αθωότητα του χαρακτήρα, φανερώνεται στη Μάγδα Κατσιπάνου, η οποία δημιουργεί αυτή τη συμπύκνωση του χώρου και του χρόνου με τη μαγική της ενέργεια. Ο μεστός λόγος της και η εναλλαγή των συναισθημάτων της, χωρίς υπερβολές μας κάνει να βλέπουμε έναν μεταμορφωμένο εαυτό, ο οποίος δρα σε ένα άλλο σώμα καθρεφτίζοντας κάθε έναν από εμάς. Η κλιμάκωση των εμπειριών και γεγονότων, μας εξυψώνουν το αίσθημα της συμπάθειας του χαρακτήρα με έναν λυτρωτικό τρόπο, χωρίς να προκαλεί τη βίαιη συγκίνηση. Μέσα από την αλήθεια των ματιών της, αποχωρίζεται το βάρος της ψυχής της και ντυμένη στα λευκά είναι έτοιμη να απελευθερωθεί.

Η διαδρομή μιας γυναίκας, που η φύση της είναι να συμπονά, να δέχεται και να ανασύρει τα κομμάτια της, μέσα από μια δύναμη, η οποία λέγεται σθένος και μητέρα, η οποία έρχεται να διαμορφώσει με την προσωπικότητά της έναν «Αξιόλογο ‘Ανδρα» καθώς θα λέγαμε.


Συντελεστές
Κείμενο – Σκηνοθεσία : Περικλής Μοσχολιδάκης
Μουσική : Κωνσταντίνος Χίνης
Σκηνικά/ Κοστούμια: Μάριος Βουτσινάς
Βιολοντσέλλο : Κωνσταντίνος Χίνης
Σχεδιασμός Φωτισμού: Άκης Σαμόλης
Φωνή Διονύσιου Σολωμού : Περικλής Μοσχολιδάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάνος Γερωνυμάκης
Φωτογραφίες – trailer: Αντώνης Μίκροβας
Αφίσα : Δημήτρης Μητσιάνης
Παραγωγή: Πολυχώρος Vault
Ερμηνεία: Μάγδα Κατσιπάνου