Η Ελλάδα εδώ ως Ένωση των Ελεύθερων Λαών παραπέμπει στη σύγχρονη Ευρώπη, ενώ το Projekt Τροία υπαινίσσεται τον απώτατο στόχο της, την επικράτηση στις Διεθνείς Αγορές. Η άφιξη των προσφύγων στο νέο έργο δημιουργεί προβλήματα στη συνοχή της Ένωσης, αλλά και στην ίδια της την ύπαρξη, που απαιτούν άμεση λύση. Ο χρόνος περνάει, η Συμμαχία των Ηγετών κλονίζεται, η υπομονή των πολιτών εξαντλείται. Είναι απαραίτητο να γίνει μια θυσία, και είναι η Ιφιγένεια που μπορεί να δώσει τη λύση. Η Ιφιγένεια, που καταφθάνει ως πρόσφυγας στην Αυλίδα, αναζητά καταφύγιο στην Ένωση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Ο Αγαμέμνων ως Αρχηγός της Συμμαχίας - τον ρόλο του υποδύεται γυναίκα - βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα υπαρξιακό δίλημμα. Η θυσία της Ιφιγένειας - δηλαδή το κλείσιμο των συνόρων της Ένωσης - θα σήμαινε για αυτόν αυτόματα τη θυσία των ανθρωπιστικών αρχών και αξιών που ο ίδιος διακηρύττει ως Θεματοφύλακας των Ιδανικών της. Είναι όμως ο μόνος τρόπος για να κατευνάσει τις αντιδράσεις των εσωτερικών του αντιπάλων, αλλιώς απειλείται και ο ίδιος να γίνει το επόμενο θύμα της οργής των πολιτών. Κάτω από την πίεση των Ελεύθερων Λαών και τις μηχανορραφίες των Ηγετών, ο Αγαμέμνων θα πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του, ενώ μέσα του παλεύουν η συνείδηση και το ηθικό χρέος από τη μια με την αχαλίνωτη επιθυμία του να παραμείνει στην εξουσία από την άλλη.
Το πρώτο εξάμηνο του 2016 ο Παπακωστόπουλος κινηματογράφησε πρόσφυγες στη Γερμανία που εξιστορούν τις δικές τους εμπειρίες, ιστορίες φυγής και ελπίδας στη νέα τους πατρίδα. Στη συνέχεια ο σκηνοθέτης συνέδεσε αυτό το κινηματογραφικό υλικό με δικά του κείμενα και αποσπάσματα από την τραγωδία του Ευριπίδη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» δημιουργώντας έτσι το νέο του έργο. Το αρχαίο δράμα συναντά εδώ το σύγχρονο Θέατρο - Ντοκουμέντο.
Σε μια εποχή ολοένα αυξανόμενων διαφωνιών και αντιπαραθέσεων στην Ευρώπη σχετικά με το μέλλον των προσφύγων, η παράσταση θέτει το ζήτημα της στάσης των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στους πρόσφυγες, αλλά και το ερώτημα κατά πόσο οι Ηγέτες της είναι σε θέση να διαχειριστούν τη νέα κατάσταση πραγμάτων.
Σκηνοθεσία, Δραματουργία: Κώστας Παπακωστόπουλος
Σκηνικά, Κοστούμια: Ulrike Mitschke
Μουσική: Herbert Mitschke
Βίντεο: Κώστας Παπακωστόπουλος & Herbert Mitschke
Φωτισμοί: Julia Marx
Βοηθός Σκηνοθέτη: Thomas Mörl
Βοηθός Δραματουργού: Christina Ripeanu
Γραφική επιμέλεια: Αντρέας Τσορτανίδης
Μετάφραση υπέρτιτλων: Αλέξιος Μάϊνας
Οδυσσέας: Elisabeth Pleß
Λαός: Thomas Franke
Αγαμέμνων: Lisa Sophie Kusz
Μενέλαος: Stephanie Meisenzahl
Ιφιγένεια: Terja Diava
Χορός των Προσφύγων: Ali, Amir, Hamid
Τιμή εισιτηρίου: 12 Ευρώ, φοιτητικό 8 Ευρώ
Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Προπώληση εισιτηρίων: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΕΓΘ)
Ο σκηνοθέτης Κώστας Παπακωστόπουλος, ιδρυτής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ελληνογερμανικού Θεάτρου (Deutsch Griechisches Theater), συμπληρώνει φέτος εικοσιεπτά χρόνια συνεχούς δημιουργίας στη Γερμανία με το θεατρικό του σχήμα, που αποτελεί πλέον ένα αναπόσπαστο κομμάτι της θεατρικής ιστορίας της πόλης της Κολωνίας.
Ο Κώστας Παπακωστόπουλος γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε οικονομικές σπουδές στην ΑΣΟΕΕ και συνέχισε με σπουδές Θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας. Συνεργάτης του Ντίμιτερ Γκότσεφ στο Κρατικό Θέατρο της Κολωνίας (Schauspielhaus Köln) και αργότερα του Φράνκ Κάστορφ στο Φόλκσμπινε του Βερολίνου (Volksbühne), ο Κώστας Παπακωστόπουλος έγινε γρήγορα γνωστός στη Γερμανία για τις πρωτοποριακές παραστάσεις έργων αρχαίου δράματος.
Ο σκηνοθέτης εστιάζει το ενδιαφέρον του στα διαχρονικά κοινωνικά και πολιτικά θέματα που ενυπάρχουν στο αρχαίο δράμα και τα μεταφέρει στη σημερινή πραγματικότητα αναδεικνύοντας τον επίκαιρο χαρακτήρα τους. Χτίζοντας μια γέφυρα ανάμεσα στο αρχαίο και στο σύγχρονο ευρωπαϊκό θέατρο, ο Κώστας Παπακωστόπουλος με το ΕΓΘ προσεγγίζει πολύπλευρα τη θεατρική δημιουργία της Ευρώπης και συνδέει την παράδοση με το σήμερα. Έχει μέχρι σήμερα παρουσιάσει κλασικούς Έλληνες συγγραφείς (Αριστοφάνη, Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη), έργα Νεοελλήνων θεατρικών συγγραφέων σε πρώτη γερμανική μετάφραση (Δημήτρη Κεχαίδη, Βασίλη Ζιώγα, Δημήτρη Δημητριάδη), Ευρωπαίους που εμπνέονται από τον αρχαίο ελληνικό μύθο (Heiner Müller, William Shakespeare, Dea Loher), καθώς και δικά του έργα. Με τα έργα που έχει μέχρι τώρα σκηνοθετήσει, σε συμπαραγωγή με Κρατικά Θέατρα της Γερμανίας - Κρατικό Θέατρο της Κολωνίας, του Ντύσσελντορφ, του Λούντβισχαφεν, του Άαχεν, του Ομπερχάουζεν - καθώς και με Θέατρα της ελεύθερης σκηνής, καθιέρωσε το Ελληνογερμανικό Θέατρο όχι μόνο στην Κολωνία, αλλά και σε ολόκληρη τη Γερμανία.
Οι σκηνοθεσίες του έχουν επανειλημμένα βραβευθεί και προσκληθεί να εκπροσωπήσουν την πόλη της Κολωνίας σε μεγάλα Φεστιβάλ της Γερμανίας και του εξωτερικού όπως: Βαρκελώνη (2009), Τορίνο (2010), Θεσσαλονίκη (2008, 2012, 2013), Βρυξέλλες (2014), Βιέννη (2015), Αθήνα (2015, 2016).
Συνεργάτες του είναι ο μουσικοσυνθέτης Herbert Mitschke, οι σκηνογράφοι Zezo Dinekov και Ulrike Mitschke, οι δραματουργοί Patrick Neveling και Florian Meyer, ενώ οι ηθοποιοί που απαρτίζουν τα τελευταία χρόνια το θεατρικό σχήμα είναι οι Stefan Kleinert, Βασίλης Ναλμπάντης, Lisa Kusz, Eli Pless, Thomas Franke, Stephanie Meisenzahl, Annika Weitershagen και Terja Diava.