Η Φρόσω Μπενετή σπούδασε Υποκριτική & Σκηνοθεσία στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης & Σχολή Κινηματογράφου «ΚΕΑ» και Συμβουλευτική με κατεύθυνση Συνθετική Ψυχοενεργειακή, στη «Σύνθεσις».
Από το 2002 εργάζεται ως εμψυχώτρια ομάδων, σύμβουλος ψυχικής υγείας και εκπαιδεύτρια στελεχών επιχειρήσεων σε θέματα ανθρώπινου δυναμικού. Η προσέγγισή της είναι βιωματική και έχει σαν στόχο να συνθέσει το παιχνίδι με την εμψύχωση & τις τέχνες, με σκοπό την επαγγελματική αλλά και προσωπική εξέλιξη. Συντονίζει βιωματικά εργαστήρια εμψύχωσης ομάδων και είναι βασική εμψυχώτρια στο ‘Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Συμβουλευτικής & Εμψύχωσης Ομάδων με τη Συνθετική Παιγνιόδραση’ στο Εργαστήρι Παιχνιδιού.
Μια αποκλειστική συνέντευξη της Εμψυχώτριας – Συμβούλου Ψυχικής Υγείας Φρόσως Μπενετή στην Εύα Αγραφιώτη και το Τρίτο Κουδούνι.
Ε. Α: Το 2002 ιδρύσατε την εταιρεία «ΕΜΨΥΧΩΣΙΣ» και το Εργαστήρι Παιχνιδιού. Ποιο ήταν το κίνητρό σας για αυτή τη δημιουργική κίνηση και τι ακριβώς συναντάμε στο χώρο αυτό;
Φ. Μ: Ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι το 2002 και φέτος κλείνουμε 15 χρόνια λειτουργίας! Ήμουνα 28 χρονών και μόλις είχα τελειώσει τη Σχολή. Το μόνο κίνητρο που είχα τότε ήταν να μπορέσω να συνθέσω τις σπουδές μου δημιουργικά, επειδή λόγω συνθηκών, δεν μπορούσα να αξιοποιήσω με τον κλασσικό τρόπο.
Αρχικά ξεκίνησα με τη μορφή εμψυχωτικών προγραμμάτων σε παιδιά. Δούλεψα μαζί τους 12 υπέροχα χρόνια. Οι δράσεις με τα παιδιά ήταν μαγικές. Πρόκειται για μία ενέργεια που δίνεις και σου γυρνά πίσω στο πολλαπλάσιο! Η χαρά που έπαιρνα μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία, με οδήγησε στην προσθήκη διαφορετικών τεχνικών που θα έκαναν αυτή την εμπειρία πιο παιγνιώδη, ουσιαστική και ενδιαφέρουσα. Εξερευνώντας, προσθέτοντας και αφαιρώντας, ανακάλυψα το εύρος των δυνατοτήτων που μπορεί να προσφέρει η σύνθεση διαφόρων τεχνικών στη βελτίωση της εμψυχωτικής – εκπαιδευτικής - θεραπευτικής εμπειρίας. Και με πολύ αργά βήματα, οδηγήθηκα στην Εκπαίδευση Ενηλίκων.
Τα τελευταία χρόνια, εκτός από τα σεμινάρια μικρής διάρκειας τα οποία μπορεί να παρακολουθήσει ο καθένας (θεατρικό παιχνίδι, σωματική έκφραση, μουσικοκινητική), έχουμε δημιουργήσει ένα Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα, σε επίπεδο μεταπτυχιακού, στο οποίο εκπαιδεύουμε ανθρώπους που εργάζονται με ομάδες και που θέλουν και αυτοί με τη σειρά τους να χρησιμοποιήσουν δημιουργικά το παιχνίδι, τη συμβουλευτική και την εμψύχωση. Η εκπαίδευση που κάνουμε είναι σχεδόν αποκλειστικά βιωματική.
Ε. Α: Πού αποσκοπεί δηλαδή αυτή η διαδικασία εκπαίδευσης;
Φ. Μ: Μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους σε διάφορα επίπεδα. Να αναδείξουν τις δεξιότητές τους, να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους, να καλλιεργήσουν την προσωπική τους εξέλιξη και να οργανώσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις προσωπικές τους ανάγκες και ευαισθησίες.
Η βιωματική εμπειρία βοηθά στο να κατανοήσουν βαθύτερα το γνωστικό αντικείμενο
και με τη σειρά τους να μπορέσουν να μετατρέψουν την εκπαιδευτική διαδικασία στις δικές τους ομάδες, σε μια δημιουργική & χαρούμενη εμπειρία.
Ε. Α: Μπορείτε να μας μιλήσετε για τη μέθοδο που διδάσκετε στο Εργαστήρι Παιχνιδιού; Τι ακριβώς είναι η «Συνθετική Παιγνιόδραση», σε ποιους απευθύνεται και τι διαφορετικό έχει από τις εκπαιδευτικές μεθόδους που γνωρίζουμε;
Φ. Μ: Πρόκειται για μία βιωματική μέθοδο εμψύχωσης ομάδων, που συνθέτει το παιχνίδι με άλλες βιωματικές μεθόδους, προσεγγίσεις και τεχνικές. Απευθύνεται σε άτομα που εργάζονται με ομάδες όλες των ηλικιών και θέλουν να την εφαρμόσουν αυτούσια ή να τη συνθέσουν με το δικό τους γνωστικό αντικείμενο. Δηλαδή σε πτυχιούχους ανθρωπιστικών επιστημών (συμβούλους ψυχικής υγείας, κοινωνικούς λειτουργούς, θεραπευτές), καλλιτέχνες, εκπαιδευτικούς καθώς και άτομα που φέρουν ευθύνη διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού. Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί στην εκπαίδευση, την εμψύχωση, τη διδασκαλία, τη θεραπεία.
Μέσα απ’ αυτού του είδους την εμψύχωση, επιδιώκουμε ένα διαφορετικό τρόπο μετάδοσης του γνωστικού αντικειμένου, που απέχει μακράν από την κλασσικού τύπου διδασκαλία. Πιο συγκεκριμένα, εννοώ έναν ανθρώπινο τρόπο προσέγγισης, μέσα από τον οποίο αναπτύσσεται η επικοινωνία, η εμπιστοσύνη, η ελευθερία έκφρασης, η αποδοχή, η κατανόηση, η ενσυναίσθηση. Έναν τρόπο που επιδιώκει τη δημιουργία μιας αυθεντικής σχέσης και επαφής του εμψυχωτή με τον εαυτό του και την ομάδα αλλά και το αντίστροφο.
Ε. Α: Ποιες είναι οι μέθοδοι & τεχνικές που χρησιμοποιεί; Γιατί την ονομάζετε «Συνθετική»;
Φ. Μ: Ονομάζεται συνθετική, γιατί επιχειρεί να συνθέσει ταυτόχρονα διαφορετικές βιωματικές μεθόδους & τεχνικές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αυτή η σύνθεση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια διαφορετική δυναμική, απ’ ότι η κάθε μια απ’ αυτές μεμονωμένα.
Βασικά χρησιμοποιεί τεχνικές και μεθόδους από τις τέχνες (θέατρο, μουσική, χορός), τη λογοτεχνία, τη Συνθετική Ψυχολογία & Συμβουλευτική και των θεραπειών μέσω Τέχνης (Δραματοθεραπεία, παιγνιοθεραπεία, μουσικοθεραπεία, χοροθεραπεία, εικαστική θεραπεία).
Εκτός από τις παραπάνω τεχνικές, είναι ανοιχτή να υποδεχτεί κι άλλες που ενδεχομένως θα προκύψουν στο μέλλον. Είναι δηλαδή ένας ζωντανός οργανισμός που μετασχηματίζεται και εξελίσσεται διαρκώς και μπορεί να διαμορφωθεί κάθε φορά, ανάλογα με βασικό γνωστικό αντικείμενο του εκπαιδευτή, το στόχο εμψύχωσης που έχει για την ομάδα του και το συνδυασμό των τεχνικών που χρησιμοποιεί.