Εργαστήριο Θεατρικής Γραφής στο Επί Κολωνώ
17 Οκτωβρίου 2016
Κριτική της παράστασης “Στη Νεκρά”
18 Οκτωβρίου 2016
Προβολή όλων

Κριτική της παράστασης “Ο πίθηκος του Κάφκα”


Γράφει η θεατρολόγος Ελένη Αναγνωστοπούλου

” Ο πίθηκος του Κάφκα” έρχεται να ταράξει τα βαλτωμένα νερά της ανθρώπινης συνείδησης. Είναι μια παράσταση που φέρει έντονα το στοιχείο της αλληγορίας. Το κείμενο πραγματεύεται την έννοια της ελευθερίας η οποία έχει τοποθετηθεί σε καλούπι από τους ανθρώπους. Δεν είναι σαφή τα όρια. Έχεις την ψευδαίσθηση της ελευθερίας.

Ο ήρωας μας ακροβατεί ανάμεσα στην απόγνωση και στο σαρκασμό. Στην τωρινή του ενσάρκωση ως άνθρωπος, μιμείται τους άλλους. Μέσα από τη μίμηση αυτή εκφράζει τη διάχυτη απέχθεια που του προκαλεί το ανθρώπινο είδος. Εξιστορεί ότι στην προηγούμενη ζωή του δέχτηκε βασανισμό από τους ανθρώπους όντας πίθηκος. Όταν εκφράζει το συναίσθημα της φρίκης και όταν περιγράφει ότι έφτασε στα πρόθυρα της τρέλας, το μεταδίδει ακατέργαστα. Όταν εκφράζει το αντίστοιχο συναίσθημα ως άνθρωπος, το μεταφέρει στην ομήγυρη με περιγραφή των σκέψεών του και ανάλυση τους. Το γεγονός ότι είναι έλλογο ον, τον καθιστά φύση ανώτερη από τα ζώα που λειτουργούν εξ’ολοκλήρου με το ένστικτο. Παλεύει με τη μοναξιά. Το τραγούδι “No way out” αιτιολογεί ότι δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής. Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον εγκλωβισμό. Για να το επιτύχεις, πρέπει ορισμένες φορές να καταφύγεις σε ενέργειες εντυπωσιασμού. Αυτό κάνει και ο πίθηκος του Κάφκα. Προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στον σκληρό ανθρώπινο κόσμο και στηλιτεύει την αθέατη, κακή εννοούμενη πλευρά του.

Ο Χάρης Αττώνης ερμηνεύει με τρόπο συγκλονιστικό τον ήρωα. Μεταφέρει το δέος στο θεατή και τον παίρνει μαζί του καθ’όλη τη διάρκεια του μονολόγου. Δίνει το είναι του επί σκηνής. Η σκηνοθεσία του Άκι Βλουτή είναι ατμοσφαιρική. Αποδίδει το νόημα του κειμένου με τη γοητεία της απλότητας. Η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου έρχεται να δώσει έντονα το στοιχείο του μυστηρίου γύρω από το πρόσωπο του ήρωα. Ο Παντελής Μάκκας αποτύπωσε την εικόνα του ασφυκτικά μικρού κλουβιού τόσο ρεαλιστικά. Η Μαριέλλα Νέστορα συνέβαλε στην παράσταση με το κινησιολογικό κομμάτι.

Ο στόχος επετεύχθη. Ο πρωταγωνιστής κινούταν στο χώρο με ευλυγισία και πλαστικότητα ως πίθηκος και με ιλουστραρισμένη χορευτική κομψότητα ως ηθοποιός στο είδος του Βαριετέ. Το κουστούμι που επιμελήθηκε ο Νίκος Αναγνωστόπουλος θυμίζει κάτι αντίστοιχο που φορούσε ο Fred Astair στη δεκαετία του 1930 χορεύοντας κλακέτες και εντυπωσιάζοντας το κοινό του.

Μην χάσετε αυτή την παράσταση γιατί είναι μια καλή ευκαιρία για πνευματική αφύπνιση.