Κριτική της παράστασης Μικρός Πρίγκιπας

Γράφει η Αντωνία Μάγκου

Ακόμη ένας «Μικρός Πρίγκιπας» έκανε την εμφάνισή του το περασμένο Σάββατο στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου. Αυτός ο πολύτιμος θησαυρός του Αντουαν Ντε Σταίντ-Εξυπερί –που πρωτοεκδόθηκε γαλλικά στην Νέα Υόρκη, αμέσως ακολούθησε η μετάφραση του στα αγγλικά και σε πάνω από 250 χώρες- σε άλλους λάμπει σαν χρυσός της ερήμου και σε άλλους λάμπει σαν ένα φως μέσα στην νύχτα.

Μιλάμε για ένα φαντασμαγορικό μιούζικαλ για παιδιά σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Τόλη. Μια υπερπαραγωγή που εκτελεί απόλυτα την δραματοποίηση του κειμένου στην θεατρική σκηνή με πλούσιες μουσικοχορευτικές γιρλάντες και ροκ διασκευές.

Είναι γεγονός πλέον ο,τί όλοι γνωρίσαμε τον «Μικρό Πρίγκιπα» στην παιδική μας ηλικία και όταν μεγαλώσαμε ήρθαμε αντιμέτωποι με το μεγάλο ψέμα. Εμείς συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε ενώ αυτός παραμένει μικρός και ζει πανευτυχής πάνω στον δικό του πλανήτη Β612. Πράγματι ο Πρίγκιπας της συγκεκριμένης παράστασης είναι ένας άγγελος εξ ουρανού, μια απόλυτη αρμονία, έχοντας ένα πράο, αδαή και καθαρό βλέμμα. Με έναν υπέργειο ελιγμό προσπαθεί να γνωρίσει τους ανθρώπους και να νιώσει την αγάπη.

Πολιτισμός δεν είναι τα μέσα, τα μέσα είναι για να κάνουν πιο κατανοητό το νόημα αλλά όχι την φαντασία… Αναρίθμητα οπτικοακουστικά ερεθίσματα βοηθούν στην διασκέδαση μικρών και μεγάλων παρά στην προτροπή να σφραγίσουν την στιγμή που βιώνουν. Τα παιδιά είναι μικρά γι’ αυτό και είναι πολύ σοφά.

Θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι κάπου εκεί μέσα στα φώτα και τα εφέ, υπήρχαν λευκές κούκλες έχοντας ίδιους ρόλους με τους ηθοποιούς και σε συνδυασμό ή μόνες τους, εκτελούσαν μια αληθινή παράσταση μέσα στην παράσταση.

Η αγάπη δεν κατανοείται, βιώνεται. Τα δυνατά συναισθήματα όμως καταφεύγουν σε δρόμους που οδηγούν συχνά σε «ρινγκ» για να εκφραστούν και να εκτονωθούν. Τα «ρινγκ» δεν είναι μόνο για τους ενήλικες αλλά και για τα παιδιά αρκεί να μην μιμούνται τους ενήλικες.

Στον πλανήτη Β612 ο «Μικρός Πρίγκιπας» ζούσε παρέα με τρία ηφαίστεια (δυο ενεργά και ένα ανενεργό) τα οποία σημειολογικά έχουν ενδιαφέρον αλλά επειδή δεν είναι όμορφα, δεν είναι και χρήσιμα γι’ αυτό και δεν υπήρχαν πουθενά, παρά μόνο ένα τριαντάφυλλο. Το πιο όμορφο και κατακόκκινο τριαντάφυλλο με πολύ ευαίσθητα πέταλα…Ο ίδιος το λάτρευε και το φρόντιζε σαν την καρδιά του.
Αν αφεθείς στην μαγεία του παραμυθιού, θα γίνεις συνοδοιπόρος σε ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες με βασιλιάδες, γεωγράφους και αλεπούδες και ίσως κάποτε μάθουμε όλοι τι έγινε στο μέλλον ο «Μικρός μας Πρίγκιπας»…

Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.