Γράφει η θεατρολόγος Ελένη Αναγνωστοπούλου
Ο Πιερ Καρλέ ντε Σαμπλαίν ντε Μαριβώ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 4 Φεβρουαρίου 1688. Περιστασιακά, δημοσίευσε άρθρα στο περιοδικό Nouveau Mercure, ώσπου το 1719 δημιούργησε το δικό του περιοδικό με τον τίτλο ” Spectateur Francais” (1720-1724). Η απώλεια της περιουσίας του και ο θάνατος της γυναίκας του Κολόμπ, τον ώθησαν να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη συγγραφή θεατρικών έργων. Έργα που αξίζει να αναφερθούν είναι: Το νησί των σκλάβων(1725), Το παιχνίδι του έρωτα και της τύχης(1730), Ο θρίαμβος του έρωτα (1732), Η φιλονικία (1744). Το 1742 έγινε επίσημο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Λίγα λόγια για το τι εστί φιλονικία…
Η φιλονικία από κάθε σκοπιά παραμένει ανοιχτή: δεν ξέρουμε τι απέγιναν τα παιδιά. Δεν ξέρουμε πως τέλειωσε η φιλονικία των κοριτσιών με τα αγόρια τους, η φιλονικία του θεάτρου με τη ζωή. Μέσα από διαρκείς ανατροπές, ο Μαριβώ στοχάστηκε άλλη μια φορά για την ανθρώπινη φύση χωρίς να λυπάται για τις ασυνέχειες και τα χάσματα της. Οι ήρωες στη Φιλονικία δεν προλαβαίνουν να πικραθούν ή να χαρούν που έζησαν, προλαβαίνει όμως στη θέση τους ο θεατής και μένει με μια πληθώρα ερωτηματικών. Η σχέση ανάμεσα στον πολιτισμό και τη φύση ανάμεσα στο επίκτητο και το έμφυτο είναι το βαθύτερο νόημα αυτής της κωμωδίας. Τέσσερα νέα παιδιά, αφημένα σαν ζώα μέσα στο δάσος, επινοούν από την αρχή τον έρωτα, την επιθυμία για τον άλλον, την αφοσίωση, την αστάθεια.
Αμφισημία,χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο έργο του Μαριβώ. Η ζωική ευφορία των προσώπων αλλά και η ψυχρότητα του πειράματος, η κωμικότητα των καταστάσεων αλλά και η πίκρα των συμπερασμάτων, η αθώοτητα και η πανουργία, η ονειρική ατμόσφαιρα και η γεωμερική δομή, το ανάλαφρο χιούμορ και ο αποκαλυπτικός στοχασμός.
Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.