Την τελευταία της πνοή άφησε την Κυριακή 8 Οκτωβρίου στις 8 το πρωί, στον ύπνο της, η σπουδαία θεατρική συγγραφέας
Λούλα Αναγνωστάκη.
Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1930, ήταν αδερφή του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη και σύζυγος του συγγραφέα, μεταφραστή και καθηγητή ψυχιατρικής Γιώργου Χειμωνά, με τον οποίο απέκτησαν έναν γιο, τον συγγραφέα Θανάση Χειμωνά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Εμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 με την τριλογία της Πόλης (Η διανυκτέρευση, Η πόλη, Η παρέλαση), που παρουσίασε σε ενιαία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης ο Κάρολος Κουν. Το Φεβρουάριο του 1967 παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο το τρίπρακτο έργο της “Η συναναστροφή”, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά.
Ακολούθησαν: Αντόνιο ή το Μήνυμα (1972), Η νίκη (1978), Η κασέτα (1982), Ο ήχος του όπλου (1987), όλα από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Το 1990 ο θίασος Τζένης Καρέζη – Κώστα Καζάκου παρουσίασε το έργο “Διαμάντια και μπλουζ” σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, έργο που ανέβασε το 2006 και η Ζωή Λάσκαρη στην «Αθηναίδα».
Το 1995 ανέβηκε το “Ταξίδι μακριά” στο Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή. Το 1998 το μονόπρακτο “Ο ουρανός κατακόκκινος” από το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Βίκτορα Αρδίττη και το 2003 το έργο “Σ’ εσάς που με ακούτε” από τη Νέα Σκηνή, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή.
Έργα της έχουν παρουσιαστεί και σε άλλες χώρες, όπως η Κύπρος, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία και η Πολωνία.
Η νεκρώσιμος ακολουθία της θα τελεστεί την
Τρίτη 10 Οκτωβρίου στο Α’ Νεκτοταφείο Αθηνών στις 4 το μεσημέρι.
Πηγή