Συνέντευξη με την ηθοποιό Έλλη Χρονιάρη

Η Έλλη Χρονιάρη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και είναι τελειόφοιτη του Τμήματος Θεάτρου του Α.Π.Θ με κατεύθυνση την Υποκριτική. Συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις εντός και εκτός του Τμήματος Θεάτρου, στην πόλη της Θεσσαλονίκης, μεταξύ 2013-2016. Είναι ιδρυτικό μέλος και εμψυχώτρια της θεατροπαιδαγωγικής ομάδας ΤΡΙΚΙΜΠΛΟΥΜ που την σχολική περίοδο 2015-2016, σε συνεργασία με την ομάδα ΠΑΠΑΛΑΝΓΚΙ, σχεδίασε και παρουσίασε το διδακτικό πρόγραμμα για παιδιά Ας μοιραστούμε, σε σχολεία εντός και εκτός της Θεσσαλονίκης.
Ο θεατρικός μονόλογος "Frida" αποτέλεσε την διπλωματική της εργασία στην Υποκριτική τον Ιούνιο του 2016 στο Τμήμα Θεάτρου, όπου και βαθμολογήθηκε με Άριστα Δέκα (10). Από 2 Οκτωβρίου 2017, θα παρουσιάζεται στο Θέατρο Αλκμήνη, στην Αθήνα.


Η Έλλη Χρονιάρη σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στην Ελένη Αναγνωστοπούλου.


Ε.Α: Βρίσκομαι εδώ, στο καφέ του Ιανού με την Έλλη Χρονιάρη, μια νέα ηθοποιό, η οποία έχει αποφοιτήσει από το τμήμα θεάτρου της Θεσσαλονίκης. Θα ήθελα να μου πεις Έλλη, δύο λόγια σχετικά με τις σπουδές σου, ότι είναι σχετικό με τη σχολή.

Έλλη: Έδωσα πανελλήνιες το 2011 και μπήκα στο τμήμα θεάτρου της σχολής καλών τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εντός του τμήματος θεάτρου, έδωσα εσωτερικές εξετάσεις για την κατεύθυνση της υποκριτικής, την οποία και ακολούθησα. Είμαι πολύ ευχαριστημένη από όσα πράγματα έμαθα εκεί, αν και θεωρώ, όπως όλες οι σχολές στην Ελλάδα, έτσι και το συγκεκριμένο τμήμα αντιμετωπίζει πάρα πολλά προβλήματα, δεν βοηθιέται καθόλου από το κράτος. Έχει πάρα πολλές ελλείψεις: καθηγητών, υποδομών. Ναι μεν, υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν καλά τη δουλειά τους ή και παλεύουν για το τμήμα και προσπαθούν να είναι αποδοτικοί και να φροντίζουν τη σχολή και τους φοιτητές αλλά δεν είναι αρκετό, γιατί είναι σαν να μην διεκδικούμε αρκετά. Το θέατρο, πάντα έρχεται σε δεύτερη μοίρα στις σχολές, στα πανεπιστήμια και είναι πολύ κρίμα. Ενώ λειτουργεί καλά, έχεις πάρα πολλές ελλείψεις, τις οποίες θα έπρεπε να καλύψει το κράτος.

Ε.Α: Όσον αφορά το επάγγελμα, τι είναι αυτό που σε γοητεύει; Τι σε «τραβάει» να το ακολουθήσεις;

Έλλη: Ακόμα δεν ξέρω καθόλου (γέλια). Κάθε φορά αναρωτιέμαι γιατί έχω επιλέξει αυτό το χώρο όταν αγχώνομαι ή όταν μπερδεύομαι και λέω: Πω, πω γιατί; Μετά ηρεμώ και καταλαβαίνω μόλις ολοκληρωθεί μια παράσταση ότι είναι πολύ ωραία διαδικασία και αυτό έχει ενδιαφέρον. Κατά τα άλλα, είναι ωραίο να λες ιστορίες

Ε.Α: Αν δεν κάνω λάθος, όπως έψαξα στο διαδίκτυο, η παράσταση της Frida Kahlo, παίχτηκε στο Off- Off Festival στο Επί Κολωνώ. Θέλεις να μου μιλήσεις σχετικά με το πώς πήγε πέρσι, τι επιτυχία είχε;

Έλλη: Συνεχίζουμε στο Αλκμήνη, το ξέρεις.

Ε.Α: Ναι, ναι βέβαια.

Έλλη: Το παρουσιάσαμε στο Off- Off Athens Festival στο Επί Κολωνώ, το οποίο είναι ένα εξαιρετικό θέατρο με πολύ ωραίους ανθρώπους μέσα, πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Μπαίνεις μέσα και νιώθεις ότι… Έχω μόνο καλά πράγματα να πω για το Επί Κολωνώ.

Ε.Α: Και νιώθεις σαν στο σπίτι σου, φαντάζομαι.

Έλλη: Όχι, δεν πρόλαβα να τους γνωρίσω τόσο καλά αλλά θαύμασα πολύ τον τρόπο που δουλεύουν, την αισθητική τους, τη ζεστή ατμόσφαιρα, όλα. Ήταν πολύ ωραίο που η Frida ξεκίνησε το ταξίδι της στην Αθήνα, στο Επί Κολωνώ. Έκανε ένα ωραίο ξεκίνημα, ολοκληρώθηκε όμως το off-off και η Frida βρήκε σιγά- σιγά το σπίτι της στο θέατρο Αλκμήνη που είναι εξαιρετικός χώρος, φοβερά ιδιαίτερος, ζεστός. Το secret room είναι ακριβώς όσο πρέπει για αυτή την παράσταση, για να νιώθω τον παλμό αυτού που ακούει και για να νιώθει και εκείνος το δικό μου. Είναι ο ιδανικός χώρος με τις ιδανικές αποστάσεις.

Ε.Α: Η Frida Kahlo είναι η πρώτη σου θεατρική δουλειά;

Έλλη: Επαγγελματικά ναι, είναι η πρώτη. Έχω συμμετάσχει και σε παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη αλλά δεν ήταν τόσο δύσκολες. Εννοώ, δεν είχαν αυτή την ευθύνη τα πράγματα που είχα συμμετάσχει μέχρι τώρα.

Ε.Α: Είναι πιο υπεύθυνα;

Έλλη: Ναι. Μιλάς για δουλειά ρόλου ή για δουλειά στο θέατρο γενικώς;

Ε.Α: Δουλειά στο θέατρο.

Έλλη: Έχουμε ιδρύσει μια θεατροπαιδαγωγική ομάδα με τις φίλες μου, τη Δέσποινα Γκουγκουλιάνα και την Κωνσταντίνα Δούκα- Γκόση. Τη σχολική περίοδο 2015-2016 στη Θεσσαλονίκη κάναμε ένα πρόγραμμα διδακτικής. Πηγαίναμε στα σχολεία και δουλεύαμε με παιδιά μέσα στις τάξεις. Έχω μια εμπειρία στα θεατροπαιδαγωγικά, μικρή μεν αλλά είναι μια εμπειρία. Έχω συμμετάσχει σε παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, εντός του τμήματος κυρίως.

Ε.A: Ποια είναι τελικά η Frida Kahlo;

Έλλη: Να σου μιλήσω σχετικά με το πρόσωπο της Frida, αλλά και εγώ το ψάχνω Ελένη (γέλια). Όχι εντάξει, έχουμε πάρα πολλά στοιχεία για τη Frida Kahlo. Είναι ένας άνθρωπος- μύθος και συνοδεύεται από ισχυρή εικόνα. Στην εικόνα της, τη διαβάζουμε οι περισσότεροι είναι λογικό. Είναι τόσο διαφορετική, τόσο συγκεκριμένη. Είναι τόσο έντονη η παρουσία της παντού. Έζησε μια πολύ ιδιαίτερη ζωή και προσπαθήσαμε με τα παιδιά να τη διαβάσουμε, να τη μελετήσουμε, να την καταλάβουμε. Προσπαθήσαμε να αποφύγουμε το «μύθο», να δούμε τι συμβαίνει με τον άνθρωπο πίσω από το μύθο.

Ε.Α: Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των θεατών;

Έλλη: Ήταν πολύ θετικές. Από την αρχή δηλαδή, ο κόσμος είχε αγκαλιάσει αρκετά αυτή τη δουλειά. Μάλλον αυτό είναι που μας κάνει να λεμε: Α! Μήπως να συνεχίσουμε; Πηγαίνει αρκετά καλά ανεξάρτητα από την ηλικία του κειμένου. Αυτό μας δίνει δύναμη γιατί αυτή η παράσταση απευθύνεται σε πολύ κόσμο.

Ε.Α: Ποια είναι τα όνειρα σου, οι επιδιώξεις σου σχετικά με το θέατρο;

Έλλη: Όλες αυτές τις ερωτήσεις δεν τις έχω βάλει σε σειρά ακόμα σε σχέση με τις προσωπικές μου βλέψεις γύρω από το θέατρο. Έτσι, τελείως δειλά θα προσπαθήσω να το σκεφτώ. Τώρα θα ήθελα να μπορώ να κάνω θέατρο και να ζω απ’αυτό, γιατί είναι δουλειά. Είναι δουλειά και θέλω να πληρώνομαι από το θέατρο. Θέλω να αντιμετωπίζομαι ως επαγγελματίας. Θα ήθελα επίσης να μπορώ να συναντάω ανθρώπους διαφορετικούς και να δουλεύω μαζί τους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσα, δεν θα έκανα παρέα. Αλλά μέσα από τη δουλειά βρίσκεις τρόπο να επικοινωνείς, να δένεσαι, να εξελίσσεσαι.

Ε.Α: Ποια έργα σου τραβούν το ενδιαφέρον;

Έλλη: Τα νεοελληνικά μου αρέσουν πάρα πολύ. Από το 1980 και μετά, με συγκινούν ιδιαίτερα. Μου αρέσουν και τα έργα του Ιονέσκο, το θέατρο του παραλόγου.

Ε.Α: Επόμενα μελλοντικά σχέδια;

Έλλη: Να συνεχίσει η Frida το ταξίδι της στην Αθήνα. Είναι μια παράσταση που χτυπάει μέσα μας και θέλουμε να συνεχιστεί. Θα ήθελα να συνεχίσω να σπουδάζω, να μαθαίνω και άλλα πράγματα.