Βρεθήκαμε στην παράσταση Το γλυκό πουλί της νιότης
14 Νοεμβρίου 2016
Ο Ελληνο-Ιρανός Βασίλης Κουκαλάνι, απέσπασε Ειδική Μνεία στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
16 Νοεμβρίου 2016
Προβολή όλων

Συνέντευξη με την ηθοποιό Ανθή Κάντα

Η Ανθή Κάντα είναι νέα ηθοποιός. Σπούδασε στο Studio Υποκριτικής “Το θέατρο των Αλλαγών” (2007-2008). Στη συνέχεια, αποφοίτησε από την ανώτερη ιδιωτική σχολή δραματικής τέχνης Παναγιώτας Μουστάκη-Βεάκη(2013-2015). Μερικές συμμετοχές της στο θέατρο είναι οι εξής: Το 2011 έλαβε μέρος στην παράσταση “Θάλαμος 2006” στο θέατρο Άλεκτον. Η ίδια παράσταση, παρουσιάστηκε αργότερα στο ξενοδοχείο Image (πρώην Ξενία). Έπαιξε στο έργο Από- Χαιρετισμοί, ένα ποιητικό δρώμενο του Βασίλη Ντιλιά σε σκηνοθεσία Άννας Σωτρίνη. Το 2012 έπαιξε στις Νοικοκυρές εν δράσει! Και έλαβε μέρος στην έκδήλωση μνήμης για τον Έκτορα Κακναβάτο. Φέτος το φθινόπωρο, τη συναντάμε στο θέατρο Underground πρωταγωνιστεί στο ατμοσφαιρικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη, την Παρέλαση.

Η Ανθή Κάντα σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στην Ελένη Αναγνωστοπούλου.

ΕΑ:Το έργο έχει απαιτήσεις κειμενικές ή σκηνοθετικές?

Ανθή: Είναι ένα έργο που επιδέχεται αρκετές διαφορετικές ερμηνείες ως προς τον τρόπο που κάποιος θα θελήσει να το ανεβάσει κι αυτό οφείλεται στο κείμενο αυτό καθ’ εαυτό και στην γραφή της Λούλας Αναγνωστάκη.
Πιστεύω, είναι ανάλογα τι θέλει κάποιος να πει μέσα από αυτό το έργο, όταν το ανεβάζει, τι ζητήματα θέλει να θίξει.
Εμείς το προσεγγίσαμε περισσότερο στο τι συμβαίνει έξω από το σπίτι, έξω από τους τέσσερις τοίχους του δωματίου, που είναι εγκλωβισμένα τα δύο αδέρφια.
Η παρέλαση είναι μια αλληγορία και αναφέρεται στην εποχή του εμφυλίου πολέμου, που κατέστρεψε την Ελλάδα από κάθε άποψη.

ΕΑ: Είναι η πρώτη σου εμπειρία με την δουλειά αυτή?

Ανθή: Όχι, δεν είναι η πρώτη μου δουλειά. Πριν την σχολή, είχα συμμετάσχει σε αρκετές παραστάσεις. Αλλά είχα την ανάγκη να πάω σε μια δραματική σχολή, ώστε να έχω μια πλήρη εικόνα του θεατρικού αντικειμένου.

ΕΑ:Μιλησέ μου για τον χαρακτήρα που υποδύεσαι?

Ανθή: Υποδύομαι την Ζωή (έχει σημασία το όνομα που της δίνει η Λούλα Αναγνωστάκη), η οποία είναι η μεγαλύτερη αδερφή του Άρη, και είναι 23 χρονών.
Η Ζωή παίρνει δύναμη και κουράγιο, για να μπορεί να αντιμετωπίσει το ‘έξω’, από τον εσωτερικό της κόσμο που ενσαρκώνεται στο τραγούδι της, στην ενασχόληση με το πλεκτό και στο νανούρισμα που της θυμίζει τα παιδικά της χρόνια.
Είναι σημαντική η απουσία των γονιών και αντανακλάται στην συμπεριφορά των δύο ηρώων. Η Ζωή μένει κλεισμένη στο δωμάτιο με τον αδερφό της τον Άρη και η μόνη διέξοδος που έχουν είναι ένα παράθυρο, για να επικοινωνήσουν με τον ‘έξω’ κόσμο.

anthi2
ΕΑ: Πώς θα σχολίαζες τη σχέση εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου που διέπει τις συμπεριφορές των δύο αδερφών;

Ανθή:
Πιστεύω, πρώτον, ότι για να υπάρξει μία ισότιμη σχέση, είτε αδελφική είτε ερωτική ή φιλική κλπ, θα πρέπει και τα δύο πρόσωπα να είναι ψυχικά ώριμα. Δηλαδή, θα πρέπει να έχουν δομήσει την ταυτότητα τους, ειδικά όταν είναι ενήλικα..
Στην παρέλαση έχουμε δύο αδέρφια την Ζωή, εικοσιτριών ετών, και τον Άρη δεκαεφτά ετών, που συμπεριφέρονται, κυρίως ο ΄Αρης, ως παιδιά, δηλαδή δεν έχουν ωριμάσει ακόμα. Έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον και αυτή η ανάγκη έχει πολύ μεγάλη σημασία στην σχέση τους που δεν είναι αμιγώς σχέση εξουσιαστή – εξουσιαζόμενου, είναι μάλλον σχέση που μετεωρίζεται ανάμεσα στην απόγνωση, την ανάγκη για αποδοχή, την δίψα για ουσιαστική ενηλικίωση και εσωτερική ισορροπία, την θέλησή τους να υπερβούν την απουσία των γονιών και τον εχθρικό εξωτερικό κόσμο.

ΕΑ: Ο φόβος επηρεάζει την προσωπικότητα της Ζωής. Για ποιο λόγο, επιλέγει να συνεχίσει να ζει κλεισμένη μέσα στο σπίτι;

Ανθή: Πιστεύει πως δεν έχει τρόπο να ξεφύγει από αυτή την κατάσταση. Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, έτσι και η Ζωή, έχει πλήρη επίγνωση ότι έχει φοβίες.
Ενδέχεται να είναι από τραυματικό γεγονός που βιώθηκε στην παιδική ηλικία.
anthi3
ΕΑ: Ο φόβος για το άγνωστο κάνει τον αδερφό της Ζωής, τον Άρη να συμπεριφέρεται αλλόκοτα και μερικές φορές να ξεσπάει πάνω της. Πιστεύεις ότι ο φόβος για το άγνωστο είναι υπαίτιος για τον ψυχισμό του και κατ’επέκταση τις αντιδράσεις του;

Ανθή: Ο καθένας ξεσπάει πάνω στον άλλον με διαφορετικό τρόπο. Ο Άρης, στο να γίνεται πολλές φορές βίαιος και η Ζωή στο να αδιαφορεί απέναντι του.
Το να φοβάται κάποιος το άγνωστο, σημαίνει ότι φοβάται το σήμερα, το αύριο, την στιγμή την οποία ζει, και υπάρχει αυτό μέσα στο έργο. Ο φόβος για το άγνωστο είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση, θα λέγαμε. Τα δύο αδέρφια, φοβούνται για το άγνωστο – το έξω που κυριαρχεί, από το μικρό παράθυρο τους.

ΕΑ: Μελλοντικά σχέδια.

Ανθή: Αυτή την περίοδο συζητάω πάλι για ελληνικό έργο και αν πάνε όλα καλά θα αρχίσουμε αρχές του 2017.