Συνέντευξη με την ηθοποιό Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου
6 Δεκεμβρίου 2016
Βρεθήκαμε στην παράσταση Η σονάτα του Κρόιτσερ
8 Δεκεμβρίου 2016
Προβολή όλων

Τα παιδιά κρίνουν…


Το παιδικό θέατρο είναι εξορισμού απαιτητικό γιατί απευθύνεται σε παιδιά. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά που κάνουν μια παιδική παράσταση επιτυχημένη; Σίγουρα η απάντηση δεν βρίσκεται τόσο στις τεχνικές λεπτομέρειες αλλά στο συναίσθημα που μεταδίδει στα παιδιά.

Με αυτές τις σκέψεις ζητήσαμε από παιδιά διαφορετικής ηλικίας, που παρακολούθησαν την ίδια παράσταση, να μας γράψουν μια παράγραφο, για το τι τους άρεσε πιο πολύ. Οι απαντήσεις τους γεμάτες αυθορμητισμό. Κι αυτό το κάναμε όχι μόνο γιατί μας ενδιαφέρει η γνώμη τους, αλλά και γιατί μέσα από αυτήν ερχόμαστε σε επαφή με την δική μας ξεχασμένη παιδικότητα. Ο λόγος στα παιδιά!

Η Ιφιγένεια, ο Βασίλης και ο Κωνσταντίνος παρακολούθησαν την παράσταση “Ο Εμίλ και οι ντετέκτιβ” στο Ελληνικό Κόσμο.

ifigenia

“Μου άρεσε πολύ το έργο που τα παιδιά δεν τα παρατήσανε. Ακόμα μου άρεσε που ο Εμίλ αγαπούσε πολύ την μητέρα του και η μητέρα του τον αγαπούσε πολύ κι αυτή και τον σκεφτόταν συνέχεια. Το έργο είχε πολύ πλάκα όμως σε μερικά σημεία ήταν και λίγο συγκινητικό. Θα πρότεινα να το δουν οι φίλοι μου γιατί ήταν πολύ ωραίο. Θα ήθελα να το ξαναδώ, και στεναχωρήθηκα που τελείωσε.”
Ιφιγένεια, 7 χρονών.

vasilis

“Μου άρεσε πάρα πολύ πως τα παιδιά μπορούσαν να συνεργαστούν τόσο καλά και πως ήταν θαρραλέα. Μου άρεσε το παίξιμο των ηθοποιών, ήταν πολύ πραγματικό. Επίσης μου άρεσαν τα σκηνικά. Η χρήση του προτζέκτορα έκανε πολύ πραγματική τη δράση του έργου. Το μήνυμα που έδωσε είναι δεν πρέπει να κλέβουμε γιατί θα μας βγει σε κακό, και ποτέ δεν πρέπει να τα παρατάμε. Ο κλέφτης των τραπεζών Σαν τα Χιόνι είχε πολύ πλάκα. Θα έλεγα και στους φίλους μου να το δουν γιατί ήταν πολύ ωραίο και μας δίνει σημαντικό μήνυμα.”
Βασίλης, 10 χρονών.

15401481_10155465321377388_1737574240_n

“Το έργο “Εμίλ και οι ντεντέκτιβ” μου άρεσε πάρα πολύ. Το καλύτερο μέρος ήταν όταν κυνηγούσαν τον Σαντα Χιόνι και του βγαίνει το τακούνι. Ήταν πολύ αστείο, γιατί δεν ήταν καν στο σενάριο. Επίσης μου άρεσαν πολύ τα σκηνικά που έβαζαν κάθε φορά που ο Εμίλ ονειρευόταν. Σίγουρα θα το πρότεινα στους φίλους μου”.
Κωνσταντίνος, 11 χρονών.

Ενδιαφερόμαστε να μάθουμε πως αισθάνονται και τα δικά σας παιδιά παρακολουθώντας μια παράσταση. Μπορείτε να μας στείλετε τις απαντήσεις τους στο eimail info@tritokoudouni.gr και εμείς με χαρά θα τις δημοσιεύσουμε!