“BU21” στο θέατρο 104.. Συνέντευξη με τον ηθοποιό Ευθύμη Γεωργόπουλο
1 Δεκεμβρίου 2017
Το «Θέλω Μια Χώρα» του Ανδρέα Φλουράκη ταξιδεύει και πάλι στην Αμερική…
1 Δεκεμβρίου 2017
Προβολή όλων

Βρεθήκαμε στην παράσταση «ΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ»

Γράφει η θεατρολόγος Εύα Αγραφιώτη


«Μια φυλακή και οκτώ γυναίκες να κάνουν όνειρα για τη ζωή, μέσα στη χαμένη ελπίδα, ένας λόγος να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους. Ο λόγος; η χάρη που δίνεται κάθε δέκα χρόνια από τον επίσκοπο της περιοχής».

«ΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ» ένα έργο του Ignacio del Moral και της Veronica Fernandez στον Πολυχώρο VAULT σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ.

O Ignacio del Moral ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο το 1977, ως ηθοποιός και από το 1990 ασχολείται με τη γραφή σεναρίων και θεατρικών έργων. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε ελληνικά, αγγλικά, τσεχικά, γαλλικά, ιταλικά σουηδικά. Δεν ξεχωρίζουν μόνο τα θεατρικά του έργα, αλλά και στον κινηματογράφο, καθώς απέσπασε πέντε βραβεία Γκόγια με την ταινία “Los Lunes al sol” .

Το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου και η επιβολή της δικτατορίας του Φράνκο, τέλη δεκαετίας ΄40, αποτυπώθηκαν οι ζωές οκτώ γυναικών, κρατούμενες σε μοναστηριακές φυλακές, η καθεμία με τη δική της ιστορία και λόγο της φυλάκισης της , βιώνει τις αντίξοες συνθήκες. Προσμένουν να πραγματοποιηθεί το δικό τους όνειρο, το όνειρο της ελευθερίας καθώς φύσει «είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι». Μέσα από τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των γυναικών ξετυλίγεται η ιστορία τους, χαρακτήρες που έχουν «κατέβει» σε έναν ρημαγμένο κόσμο που απειλεί την ανθρώπινη επιβίωση. Με αυτόν το σκοπό ο Δημήτρης Καρατζιάς μένει πιστός στο δεδομένο κείμενο, ένα κείμενο ρεαλισμού και καταγραφής γεγονότων, όπου μεγάλη σημασία έχει ο ηθοποιός, μέσα από το ενισχυμένο «κοστούμι» του (Μάρθα Χριστοφορίδου) και τον ατμοσφαιρικό φωτισμό (Βαγγέλης Μούντριχας) μέσα από την περιορισμένη σκηνική πλατφόρμα (Γιώργος Λυντζέρης) που δίνεται η δυνατότητα εναλλαγής χώρου. Η πρωτότυπη μουσική επένδυση από τον Μάνο Αντωνιάδη, συνοδεύει και χειρίζεται με τέτοιον τρόπο τον χώρο και τον χρόνο με τα πρόσωπα του έργου, δημιουργώντας χωροχρονική και ψυχολογική αιτιότητα.
Οι ερμηνείες, σύμφωνα με τον ρεαλισμό που επιδεικνύει το έργο, ως «απόπειρα» του μεταπολεμικού θεάτρου, αναδεικνύεται η ψυχολογική αλήθεια βασισμένη στα βαθύτερα κίνητρα του κάθε χαρακτήρα, με την εσωτερική του αλήθεια, βασισμένη στην τελετουργική διάθεση στην οποία ο θεατής γίνεται μάρτυρας γεγονότων. Οι ψυχολογικές διακυμάνσεις κορυφώνονται σταδιακά, με τη δυνατότητα ανάδειξης του κειμένου και της ατμόσφαιρας, ζώντας σε έναν κόσμο που αποτυπώνει το τότε και μιας μικρογραφίας της γυναίκας, η οποία βιώνει τα υπολείμματα ενός πολέμου, του εγκλεισμού και της καταπίεσης.

« Είναι δύσκολο να ακουστούν μετριοπαθείς φωνές σε συνθήκες που θυμίζουν δεκαετία Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου»

Επίκαιρο έργο; Σίγουρα ναι. Σε έναν κόσμο του χθες που πάντα συναντιέται με το σήμερα , μια πολύμορφη πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται από ιστορικά γεγονότα σε όλο τον κόσμο αλλά και σε ένα πολιτικό παιχνίδι, που οδηγεί σε μια νέα περιπέτεια την «Ισπανία» του σήμερα.


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφείς: Ignacio del Moral & Verónica Fernández
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς
Πρωτότυπη μουσική : Μάνος Αντωνιάδης
Σκηνικά /Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Κατασκευαστής σκηνικών: Κώστας Μπακάλης
Κατασκευή Κουστουμιών: Μάρθα Χριστοφορίδου
Σχεδιασμοί Φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός Φωτιστή: Άκης Σαμόλης
Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Αφίσα παράστασης : Σίμος Παπαναστασόπουλος
Α' βοηθοί Σκηνοθέτη: Γιέλενα Γκάγκιτς, Δανάη Μπαρούχου
Β' βοηθός Σκηνοθέτη: Daniela Strati
Παραγωγή: Vault

Παίζουν: Ελένη Αλεξανδροπούλου, Ντέμη Αντωνοπούλου, Δέσποινα Αποστολίδου, Δώρα Γιαννακοπούλου, Βάσω Γρέντζελου, Χρήστος Καλμαντής, Γιάννης Καραμπέκιος, Μαρία Κατσαρού, Μυριέλλα Κουρεντή, Στέλλα Μουκαζή, Μαργαρίτα Παπαντώνη, Νίκη Πολύζου, Σοφία Ρούσου, Ευθύμης Τζώρας, Μαρία Φραγκάτου , Γιάννα Σταυράκη