Μεταμεσονύκτια “Στα σκοτεινά – making movies”
9 Φεβρουαρίου 2017
Συνέντευξη με τoν σκηνοθέτη Ζαν-Πωλ Ντενιζόν
10 Φεβρουαρίου 2017
Προβολή όλων

Βρεθήκαμε στην παράσταση “Πώς να καταστρέψετε την ζωή σάς!”


Γράφει ο Γιώργος Γερανάκης

Ένας μοναχικός άνθρωπος, μία κωμικοτραγική ιστορία και μία εξομολόγηση από καρδιάς είναι αρκετά για να παράγουν μία γερή δόση γέλιου που ο κόσμος τόσο πολύ αναζητά. Η παράσταση είναι ένα μικρό δείγμα της καθημερινότητας του κάθε ανθρώπου, αφού σε όλους μας έχει συμβεί να βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι που πρέπει γρήγορα να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις για την ζωή μας ή να έχουμε μπλεχτεί σε ιστορίες που ούτε καν φανταζόμασταν, όλα αυτά και πολλά περισσότερα περασμένα από τα κωμικά φίλτρα της σκηνοθέτη Βασιλικής Ανδρίτσου και το ηθοποιού Γιώργου Ηλιόπουλου στο θέατρο Ριάλτο.

Η ιστορία μιλάει για έναν άνθρωπο που βρίσκει την αγάπη στο πρόσωπο μιας όμορφης νεαρής κοπέλας, γνωρίζονται μέσα από κωμικές καταστάσεις και γίνονται ζευγάρι. Όλο αυτό συνεχίζεται μέχρι να φτάσουν σε ένα σημείο που δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να … η συνέχεια στην σκηνή!

Η πλοκή παρουσιάζεται με όλες τις λεπτομέρειες αφού ο Γιώργος Ηλιόπουλος δεν υποδύεται μόνο τον εαυτό του αλλά και τους φίλους του ίδιου, τους φίλους της κοπέλας του, τους φοβερούς συγγενείς και μία σειρά από άλλους χαρακτήρες, πάντα με κωμικό τρόπο.

Ουσιαστικά είναι μία ιστορία αγάπης, έρωτα και πάθους. Τώρα πως ο συνδυασμός αυτών μπορεί να σε οδηγήσει στην καταστροφή, αυτό μας το εξηγεί ο Γιώργος Ηλιόπουλος, δηλαδή ποιο είναι αυτό το μικρό μυστικό της αποτυχίας που μπορεί να σε κάνει να χάσεις όσα έχεις χτίσει με κόπο και ιδρώτα , όσα έχεις καταφέρει με πολύ αγάπη.

Η παράσταση διαρκεί περίπου 120 λεπτά με διάλειμμα όμως μην τρομάζετε από την μεγάλη διάρκεια, καθώς δεν είναι καθόλου κουραστικό, αντιθέτως μπορώ να πω είναι τόσο διασκεδαστικό που θα θέλεις και άλλο, αυτό οφείλεται στην μεταδοτικότητα, στην ενέργεια και στο χιούμορ του Γιώργου Ηλιόπουλου που δεν σε αφήνει λεπτό να κουραστείς. Επίσης πολύ έξυπνο είναι και το γεγονός πως κάθε κεφάλαιο που μας διηγείται το παραλληλίζει με μία ταινία. Οι ταινίες μας κάνουν να αισθανόμαστε πιο οικεία την ιστορία του γιατί είναι ταινίες που όλοι έχουμε αγαπήσει.