Βρεθήκαμε στην παράσταση «Η αγάπη άργησε μια μέρα»
15 Ιανουαρίου 2018
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η επίσημη πρεμιέρα της παράστασης “ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ. Η ζωή του όλη”
17 Ιανουαρίου 2018
Προβολή όλων

“BU21” στο θέατρο 104.. Συνέντευξη με την ηθοποιό Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου

H Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου είναι ένα εξαιρετικό δείγμα ηθοποιού. Προσδίδει πάντα στους χαρακτήρες που παίζει την δική της πινελιά, μαρκάροντας τους έτσι ανεξίτηλα στην μνήμη μας. Την έχουμε απολαύσει σε πληθώρα θεατρικά και τηλεοπτικά έργα, μεταξύ των οποίων στις παραστάσεις: ‘ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ – ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΑΔΙΑΣ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ’, ‘ΑΝΤΙΓΟΝΗ’ του Σοφοκλή σε σκην. Θ. Μουμουλίδη και ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ’ της Φ. Γέμτου σε σκην. Μ. Παναγιωτοπούλου – Φ. Γέμτου. Από την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου θα την απολαύσουμε στην παράσταση «BU21” σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά στο θέατρο 104.

Η Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στην Μαριαλένα Δογγούρη.


ΜΔ: Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση” BU21”.

ΜΠ: BU21 είναι ο αριθμός ενός αεροσκάφους που κάνοντας τη διαδρομή Ν. Υόρκη -Λονδίνο καταρρίπτεται από τρομοκράτες πάνω από το Φούλαμ ,μια πλούσια αστική περιοχή του Λονδίνου. Το έργο ακολουθεί τις ιστορίες έξι ανθρώπων /θυμάτων,άμεσα ή έμμεσα, του χτυπήματος. ΄Έξι διαφορετικές εκδοχές απώλειας και ανθρώπινου πόνου. Οι έξι ήρωες μετά το γεγονός καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τη ζωή τους ,να διαχειριστούν τη νέα πραγματικότητα και να συνεχίσουν. Με τη μορφή έξι παράλληλων μονολόγων ο θεατής παρακολουθεί την προσπάθεια έξι ανθρώπων να επιβιώσουν μετά από μια τραγωδία που ποτέ δεν πίστευαν ότι θα συμβεί σ'αυτούς και κανείς δεν τους είχε προετοιμάσει για το πόσο σκληρό είναι.

ΜΔ: Πείτε μας λίγα λόγια για το ρόλο που υποδύεστε.

ΜΠ: Υποδύομαι την Ana , μια Ρουμάνα οικονομική μετανάστρια. Είναι το άμεσο,αν μπορεί να ειπωθεί έτσι, θύμα του χτυπήματος. Βρισκόταν στο πάρκο λίγα μέτρα μακριά από το σημείο που έπεσε το αεροσκάφος . Υπέστη σοβαρά εγκαύματα σε όλο της το κορμί από το καυτό καύσιμο που απλώθηκε παντού μετά την έκρηξη που ακολούθησε την πτώση. Η Ana θα μείνει ανάπηρη για την υπόλοιπη ζωή της . Δεν έχει να παλέψει μόνο με τα τραύματα της ψυχής της λοιπόν ,αλλά και του κορμιού της. Προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια της με αξιοπρέπεια,πράγμα που γίνεται κάποιες φορές ακατόρθωτο λόγω του πόνου,σωματικού και ψυχικού. Θα φτάσει στην απελπισία και θα προσπαθήσει να δώσει τέλος στο μαρτύριο της ,αλλά η ζωή θα φανεί πιο δυνατή.
ΜΔ: Η παράσταση καταπιάνεται κυρίως με την απώλεια. Πως τη διαχειρίζεται ο χαρακτήρας που υποδύεστε;

ΜΠ: Θεωρώ ότι το χτύπημα και κατά συνέπεια η απώλεια,σε όποια μορφή κι αν τη βιώνει ο κάθε ήρωας είναι στο το έργο το σημείο μηδέν. Η αφετηρία, αν θέλετε, της καινούργιας τους πραγματικότητας. Από κει και πέρα το έργο είναι μια ,συγκλονιστική,ειλικρινής, πικρά αστεία μελέτη του πως διαχειριζόμαστε την τραγωδία. Θα έλεγα ότι αυτό που ουσιαστικά βιώνει η Ana είναι η ματαίωση. Ένα πλάσμα γεμάτο ζωή – που έφυγε από την πατρίδα της αναζητώντας μια καλύτερη τύχη- “προσγειώνεται “ σε μια σκληρή πραγματικότητα ,που δεν επέλεξε ,και αναγκάζεται να βάλει βίαια φρένο σε όνειρα και φιλοδοξίες . Τίποτε δεν θα είναι ξανά το ίδιο για την Ana. Ούτε καν η καθημερινότητά της. Βιώνει τη ματαίωση, μόνη σε ένα ξένο τόπο και φτάνει να βλέπει το θάνατο ως μόνη λύση. Αλλά όπως λέει η ίδια:”Η ζωή θα παλέψει να κρατηθεί ,με νύχια και με δόντια , όσο απελπιστική κι αν είναι η κατάσταση...”

ΜΔ: Το θεατρικό κείμενο είναι διανθισμένο με χιούμορ. Ποια η λειτουργία του στην παράσταση.

ΜΠ: Όποια και στη ζωή. Του εξισορροπιστή. Τίποτε στη ζωή δεν είναι άσπρο μαύρο. Και στις πιο τραγικές καταστάσεις υπάρχει χιούμορ. Είτε προκύπτει από τους ίδιους τους ήρωες που αυτοσαρκάζονται , είτε κι από τις ίδιες καταστάσεις ,που όταν είναι τόσο οριακές καταλήγουν να είναι κωμικοτραγικές.
ΜΔ: Το έργο “BU21” μιλάει για μια τρομοκρατική επίθεση. Οι θεατές του Λονδίνου όπου και πρωτοανέβηκε το έργο πέρυσι, είναι πιο κοντά σε τέτοια γεγονότα από ότι οι Έλληνες. Πως πιστεύεται ότι θα αντιδράσει το Ελληνικό κοινό;

ΜΠ: Αν θεωρήσουμε ότι τρομοκρατία είναι αυτό που τελευταία είναι στην επικαιρότητα,η απειλή από μια συγκεκριμένη θρησκευτική και στρατιωτική οργάνωση φανατικών μουσουλμάνων ,το γνωστό Ισλαμικό κράτος ,που στόχος του είναι βασικά η εκδίκηση των κραταιών του δυτικού κόσμου ως αντίποινα για τα πάθη των μουσουλμάνων , τότε ίσως να μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι στους άμεσους στόχους,άρα το φαινόμενο δεν αφορά άμεσα τους Έλληνες. Αν και αυτό,κατά τη γνώμη μου, είναι μόνο η βιτρίνα μιας βαθιά ιμπεριαλιστικής στρατιωτικής οργάνωσης με τελικό στόχο την παγκόσμια επικράτηση του Ισλαμικού κράτους...αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Θα πω όμως ότι τρομοκρατία δεν είναι μόνο ο ISIS. Η τρομοκρατία είναι ένα σύνθετο φαινόμενο με βαθιές ιστορικές,πολιτικές και κοινωνικές ρίζες που έχει διάφορες μορφές και σοβαρά επακόλουθα( βιομηχανία του τρόμου,τρομολαγνεία) . Τι είναι αυτό λοιπόν που μας καθιστά ασφαλείς απέναντι σε έναν εχθρό με πολλά πρόσωπα που δείχνει να μην κάνει διακρίσεις και να χτυπά όλο και συχνότερα εκεί που κανείς πριν μερικά χρόνια δε μπορούσε να φανταστεί ότι θα χτυπήσει; Άρα δεν είναι αφελές να θεωρούμε ότι το φαινόμενο δε μας αφορά; Στην Ελλάδα του σήμερα ειδικά,όπου ζούμε τη ματαίωση κυρίαρχη σε μια χώρα που καταρρέει ,σε μια μόνιμη αβεβαιότητα για το αύριο; Δεν είναι και αυτό μια μορφή τρομοκρατίας;Κράτος του τρόμου ή Τρόμος του κράτους; Η τρομοκρατία έχει γίνει ένα γεγονός της ζωής. Και το BU21 έρχεται να μιλήσει για την ανθρώπινη πλευρά αυτού του γεγονότος. Για το πως διαχειρίζεσαι αυτό το τραγικό γεγονός στη ζωή σου και συνεχίζεις να ζεις μέσα από αυτό και πέρα από αυτό.

ΜΔ: Τι ήταν αυτό που σας άγγιξε περισσότερο στο έργο και τι ήταν αυτό που σας δυσκόλεψε.

ΜΠ: “Η ζωή είναι ένα ζώο με παρόρμηση. Θα παλέψει να κρατηθεί,με νύχια και με δόντια όσο απελπιστική κι αν είναι η κατάσταση”. Έτσι εκφράζει η Ana την δύναμη της ζωής. Κι αυτή η δύναμη με συγκινούσε πάντα.
Αυτό που ,δε θα πω ότι με δυσκόλεψε ακριβώς ,αλλά βρήκα αρκετά προκλητικό και ενδιαφέρον,καθώς δεν το έχω ξανακάνει, είναι η αφηγηματική μορφή του έργου. Το έργο ουσιαστικά είναι έξι παράλληλοι μονόλογοι που ελάχιστα συναντιούνται ουσιαστικά αλλά δρουν παράλληλα. Έξι ηθοποιοί συμμαχούμε επί σκηνής ,αλλά στην ουσία συμπαίκτης μας είναι το κοινό.