Ο Αλέξανδρος Νταβρής είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής “Αθηναϊκή σκηνή Κάλβου Καλαμπόκη”. Έχει πληθώρα συμμετοχών στο θέατρο, μεταξύ άλλων, στις παραστάσεις “Κ.Π. Καβάφης αυτοβιογραφούμενος” σε σκηνοθεσία Γιάννη Φαλκώνη, “Ερωτική Μονομαχία” σε σκηνοθεσία Κερασίας Σαμαρά και στην παράσταση “Ήταν όλοι τους παιδιά μου” σε σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη. Αυτή την περίοδο τον συναντάμε στην παράσταση “Tattooland” σε σκηνοθεσία Κερασίας Σαμαρά, και από 26 Απριλίου θα τον απολαύσουμε σε ρόλο στρατιωτικού στην παράσταση “Ελιγμοί”, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά.
Ο Αλέξανδρος Νταβρής σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στη Μαριαλένα Δογγούρη.
ΜΔ: Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση “Tattooland”, που παίζεται στο Αγγέλων Βήμα.
Αλέξανδρος: Η παράσταση παίζεται Δευτέρα και Τρίτη. Το έργο έχει γράψει ο Μηνάς Βιντιάδης και πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο, που γράφτηκε με αφορμή το φεστιβάλ “Ελληνικού θεατρικού έργου του 21ου αιώνα”. Πρόκειται για ένα κοινωνικό έργο, που εξελίσσεται μέσα σε ένα τατουατζίδικο. Εκεί βλέπουμε τον Κουκ ( Δημήτρης Αλεξανδρής), έναν τατουατζή, τον οποίο επισκέπτονται διάφοροι άνθρωποι για να κάνουν τατουάζ. Εγώ υποδύομαι έναν πρώην ναρκομανή, ο οποίος είναι ένα χρόνο καθαρός και προσπαθεί να επανενταχτεί στην κοινωνία. Το τατουάζ που θέλει ο ήρωας μου να κάνει είναι η φράση, “Είμαι Ελεύθερος”.
ΜΔ: Αυτή η φράση, “Είμαι Ελεύθερος”, τι συμβολίζει για τον ήρωα που υποδύεσαι;
Αλέξανδρος: Συμβολίζει την προσπάθειά του να κυνηγήσει τα όνειρά του και βασική προϋπόθεση για αυτό αποτελεί το να μείνει μακρυά από τον εθισμό του. Να ελευθερωθεί από τα πάθη του και να ανοίξει τους ορίζοντές του. Επίσης, αυτό το τατουάζ θα αποτελεί μια υπενθύμιση, αν θες, πως κάθε μέρα θα πρέπει να παλεύει για τη ζωή του.
ΜΔ: Άρα, σύμφωνα με το τατουάζ που θέλει να κάνει ο κάθε ήρωας, καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα για τον ίδιο;
Αλέξανδρος: Ο καθένας έχει και ένα φόβο, που τον οδηγεί στο τατουάζ. Για παράδειγμα, ένας ήρωας κάνει ένα τατουάζ για ένα στοίχημα που έχασε, αλλά στην ουσία θέλει μια παρέα, θέλει κάπου να μιλήσει. Η επιλογή που κάνουν στα τατουάζ, αντικατοπτρίζει κάποιο χαρακτηριστικό τους, κάποια ανάγκη τους. Όλοι οι ήρωες έχουν ένα μυστικό που ξεδιπλώνεται στο έργο.
ΜΔ: Η παράσταση περνάει κοινωνικά μηνύματα;
Αλέξανδρος: Πολλά! Το έργο καταπιάνεται με διάφορα κοινωνικά φαινόμενα, όπως η μοναξιά, τα ναρκωτικά, η απώλεια, ο έρωτας, η αρρώστια και πολλά ακόμα.
ΜΔ: Ποιες είναι οι αντιδράσεις του κοινού;
Αλέξανδρος: Το κοινό στην αρχή γελάει, καθώς η παράσταση ξεκινάει ευχάριστα, και αργότερα νιώθει συγκίνηση. Τους αγγίζει το έργο. Ζητάνε κι άλλο και νομίζω πως είναι καλύτερο να ζητάνε κι άλλο, παρά να κουράζονται. Αισθάνομαι πως το χαίρονται πολύ!
ΜΔ: Από 26 Απριλίου θα σε δούμε στην παράσταση “Ελιγμοί”, στο θέατρο 104. Πες μας λίγα λόγια για αυτή την παράσταση.
Αλέξανδρος: Πρόκειται για ένα σύγχρονο ισπανικό έργο. Βλέπουμε ένα ζευγάρι, η κοπέλα στρατιωτικός, και το αγόρι ηθοποιός. Και στους δυο παρουσιάζεται μια μεγάλη επαγγελματική ευκαιρία. Εγώ παίζω έναν υπολοχαγό, που ετοιμάζει τους στρατιωτικούς για μια άσκηση. Στην ουσία, το έργο μιλάει για το παιχνίδι της εξουσίας και πόσο αυτή διαφθείρει το άτομο. Σαν ρόλος, χρησιμοποιώ την εξουσία που έχω ως ανώτερος, ασκώντας ψυχολογική βία, για να την εκμεταλλευτώ ερωτικά. Παράλληλα, παρακολουθούμε και την ίδια κατάχρηση εξουσίας που ασκείται στον ηθοποιό, σύντροφο της κοπέλας, από τον σκηνοθέτη.
ΜΔ: Πόσο επίκαιρο είναι το έργο;
Αλέξανδρος: Είναι πολύ επίκαιρο, καθώς σε όλες τις εποχές υπάρχει η εξουσία και η δύναμη, η οποία χρησιμοποιείται με τέτοιον τρόπο, ώστε να καταδυναστεύει τους πιο αδύναμους. Η εξουσία, από αρχής κόσμου, διαφθείρει.
ΜΔ: Βρίσκεστε ακόμα στις πρόβες. Σκηνοθετικά που επικεντρώνεστε;
Αλέξανδρος: Ναι, είμαστε ακόμα σε πρόβες. Σκηνοθετικά, ο Θοδωρής Βουρνάς, θέλει να δημιουργήσει εικόνες και καταστάσεις ρεαλιστικές, καθώς πρόκειται και για άκρως ρεαλιστικό κείμενο. Επιχειρεί, ταυτόχρονα, να δημιουργήσει ατμόσφαιρα. Επίσης, το blackbox, στο θέατρο 104 που θα παιχτεί η παράσταση είναι μια ατμοσφαιρική αίθουσα, που βοηθάει ιδιαίτερα σε αυτή την προσέγγιση.
ΜΔ: Τι ήταν αυτό που σε κέντρισε στο κείμενο;
Αλέξανδρος: Με κέντρισε το γεγονός πως αναφέρεται σε αυτήν την κατάχρηση εξουσίας. Μου άρεσε και ο ρόλος του υπολοχαγού, το να δουλέψω δηλαδή σε μια δυναμική της φωνής, που από δυνατά πέφτει σε πιο ήπιους τόνους, πιο επικινδύνους και απειλητικούς τόνους.
ΜΔ: Τι προσδοκάς να πάρει το κοινό από αυτή την παράσταση;
Αλέξανδρος: Αυτό που με ενδιαφέρει, πάντα, από μια παράσταση είναι ο θεατής να ταυτιστεί, έστω και μια στιγμή, με κάτι στο έργο. Με ένα χαραχτήρα, ίσως, ή με μια ατάκα. Να αισθανθεί, πως αυτό που παρακολουθεί τού είναι γνώριμο. Να τον αγγίξει το έργο, έστω και για μια στιγμή, αυτό για εμένα είναι επιτυχία.
ΜΔ: Στην περίοδο που ζούμε, με την οικονομική και κοινωνική κρίση, ποιος θεωρείς ότι είναι ο ρόλος του θεάτρου;
Αλέξανδρος: Το θέατρο, παρ όλη την οικονομική κρίση, κινείται. Ο κόσμος πάει θέατρο. Δίνει από το υστέρημά του για να δει θέατρο. Απόδειξη για αυτό είναι οι πολλές παραστάσεις που υπάρχουν. Το θέατρο πρέπει να σου δώσει τροφή για σκέψη, να σε ψυχαγωγήσει, να σε ταξιδέψει. Το θέατρο είναι από μόνο του πολιτική πράξη.