Τάσος Κορκός: “Το θέατρο πρέπει να εκπαιδεύει όχι μόνο να ψυχαγωγεί”

Ο Τάσος Κορκός είναι απόφοιτος του θεάτρου Τέχνης. Τον έχουμε συναντήσει στις παραστάσεις “Θέλω μια χώρα” και “Σαλωμη”, ενώ αυτή τη περίοδο τον απολαμβάνουμε στη παράσταση “1984” σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου και στη παράσταση “Ταπ – Άουτ” σε σκηνοθεσία Ανδρέα Φλουράκη.

Ο Τάσος Κορκός σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Τρίτο Κουδούνι και στη Μαριαλένα Δογγούρη.

ΜΔ: Πες μου λίγα λόγια για τη παράσταση “Ταπ – Άουτ”.

Τάσος: Πρόκειται για ένα μονόλογο που εκτυλίσσεται χαράματα σε μια αποθήκη. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας kick boxer, ο οποίος ετοιμάζεται για ένα μεγάλο αγώνα, και εξαιτίας του άγχους του, δεν έχει κοιμηθεί όλο το βράδυ, και ο τρόπος του για να καταπολεμήσει αυτή την αγωνία είναι να κάνει προπόνηση. Χαράματα διότι το επόμενο πρωί δουλεύει, και αργότερα θα πάει στη προπόνηση και στον αγώνα. Έτσι, μέσα από την προπόνησή του βλέπουμε τις σκέψεις που τον βασανίζουν σε σχέση με τον αγώνα, τον αντίπαλο και εν τέλει σε σχέση με την ίδια του την ζωή.

ΜΔ: Τι είναι αυτό που σε δυσκόλεψε πιο πολύ;

Τασός: Η μεγάλη δυσκολία ήταν στο να επιτευχθεί το “πάντρεμα” λόγου και κίνησης, με σκοπό να δημιουργήσω μια κινητική ρουτίνα την οποία να ακολουθώ πιστά, ώστε να μη χάσω ποτέ τα λόγια μου. Αυτός ο κίνδυνος ήταν πολύ μεγάλος. Δηλαδή το πως θα ακουστούν τα λόγια μου την ώρα που υπάρχει αυτή η έντονη σωματική άσκηση. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο για εμένα και κατ’ επέκταση το μεγαλύτερο κεκτημένο μου, το ότι μπόρεσα να συνδυάσω το λόγο σε υψηλής έντασης προπόνηση.

ΜΔ: Η προπόνηση είναι χορογραφημένη;

Τάσος: Ναι είναι χορογραφημένη. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ρουτίνα που ακολουθώ σε κάθε παράσταση. Μπορεί να φαίνεται σε ορισμένα σημεία χαοτική, αλλά στην ουσία είναι μια χορογραφημένη προπόνηση από την αρχή ως το τέλος.

ΜΔ: Τι  ήταν αυτό που σου κέντρισε πιο πολύ το ενδιαφέρον στο κείμενο;

Τάσος: Μου άρεσε τρομερά ο λόγος. Είναι καθημερινός, βρώμικος λόγος και ταυτόχρονα ποιητικός. Όσο αφορά τον ήρωα, έχουμε αρκετά κοινά σημεία και καταβολές. Πολύς κόσμος μπορεί να ταυτιστεί με αυτό τον ήρωα, εξαιτίας της γραφής, αλλά εγώ νιώθω σε πολλά σημεία την αγωνία του. Την κραυγή του, το γαμώτο του, την απόγνωση του. Τον λάτρεψα. Δεν έχει επιλογές, τα περιθώρια του στενεύουν και αυτό αυτομάτως τον σπρώχνει να κάνει κάτι, να διεκδικήσει.

ΜΔ: Οι αντιδράσεις του κοινού ποιες είναι;

Τάσος: Ως επί το πλείστον το κοινό είναι πολύ ζεστό. Εγώ προσωπικά δεν έχω ξανασυνατήσει τόσο θερμές αντιδράσεις. Βέβαια κρατάω μια επιφύλαξη, γιατί όταν όλοι σου λένε καλά λόγια, κάποιος στην ουσία λέει ψέματα, αλλά όλοι μου έχουν πει καλά λόγια. Τους έχει αγγίξει τόσο το κείμενο όσο και η παράσταση, και για να είμαι ειλικρινής τους πιστεύω γιατί η παράσταση είναι δουλεμένη. Ξέρω ότι δεν θα αρέσουμε σε όλους και αυτό είναι φυσιολογικό και ωραίο, αλλά θέλω κάποιος που θα έρθει να πληρώσει το εισιτήριό του να μη κλάψει τα λεφτά που έδωσε. Στο μυαλό μου λοιπόν για να συμβεί αυτό, πρέπει να έρθει να δει κάτι πολύ δουλεμένο για να του δώσουμε έτσι την πολυτέλεια να αποφασίσει αν του άρεσε αισθητικά ή όχι. Ε, νομίζω πως σε αυτή τη παράσταση αυτό συμβαίνει!

ΜΔ: Τι συναισθήματα πιστεύεις ότι περνάνε στο κοινό από αυτή τη παράσταση;

Τάσος: Ηλικιακά θα στο πάω. Οι νέες γενιές νιώθουν κατά κάποιο τρόπο πως ακούν την δική τους φωνή. Ταυτίζονται, λένε να αυτές είναι σκέψεις δικές μου, τα έχω πει αυτά, έχω φωνάξει έτσι, έχω σκεφτεί με αυτό το τρόπο. Και οι μεγαλύτερες γενιές μπορεί να το αισθάνονται αυτό, αλλά κατά κύριο λόγο βλέπουν τι έχουν παραδώσει στην επόμενη γενιά, μια κοινωνία δηλαδή που οδηγεί σε απόγνωση. Πέρα από όλα αυτά, ο καθένας κάνει προβολή των δικών του βιωμάτων, πράγμα που συμβαίνει και εξαιτίας της εξαιρετικής γραφής.

ΜΔ: Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του θεάτρου στην εποχή που ζούμε;

Τάσος: Ο ρόλος του θεάτρου νομίζω είναι να εκπαιδεύει, όχι μόνο ν ψυχαγωγεί ούτε να διδάσκει με το δασκαλίστικο τρόπο κουνώντας το δάχτυλο. Το θέατρο πρέπει να θέτει ερωτήματα και ο θεατής θα πρέπει να παίρνει αυτά τα ερωτήματα και να τα κάνει κάτι. Πρόσεξε τώρα, εγώ νομίζω πως εσύ σαν σκηνοθέτης ή σαν ηθοποιός μοιραία θα βάλεις τη δική σου οπτική. Ο θεατής θα πρέπει να το ξεχωρίσει αυτό. Στο θέατρο που εγώ τιμώ και ενστερνίζομαι, το κοινό θα πρέπει να βγαίνει πιο εκπαιδευμένο. Ο θεατής πρέπει να αναγκαστεί  να σκάψει μέσα του να βρει αλήθειες. Θα δανειστώ μια φράση του Παπαβασιλείου “οι ηθοποιοί είναι επαγγελματίες αεριστές ψυχών”.

ΜΔ: Μελλοντικά σχέδια;

Τάσος: Θέλω να κάνω καλό θέατρο, να είμαι με ανθρώπους με τους οποίους θα περνάω ωραία, με σκηνοθέτες που θαυμάζω και θα ήθελα να ταξιδέψω με το θέατρο και στο εξωτερικό.